نهج الفصاحه، ح 106

حضرت محمد(ص):

مردم را از دوستانشان بشناسيد، زيرا انسان با كسي رفاقت مي كند كه او را مي پسندد.

رابطه دختر و پسر

اين نوع رابطه از نظر اسلام حرام است و قرآن از دوستي بين دختر و پسر و اينگونه روابط نهي کرده

است زيرا عفت عمومي جامعه با اينگونه روابط آسيب جدي مي بيند، پايه هاي ازدواج و خانواده

سست مي شود و صدها مفسده اخلاقي براي دختر و پسر و جامعه دارد. نيازهاى عاطفى و غرايز

ديگر در ايام جوانى، آدمى را به سوى «دوست داشتن و عشق ورزيدن» سوق مى‏دهد كه البته اين

يك امر طبيعى و غريزى است و كمتر مى‏توان راهى براى گريز از آن پيدا كرد.

آنچه در اين مقوله اهميت دارد، كنترل عقلايى بر احساسات و پرهيز از مخاطراتى است كه ممكن

است فرد را به گرفتارى‏هاى مختلف روحى و جسمى دچار سازد.

جاذبه بين دو جنس مخالف (زن و مرد) بسيار فراوان است؛ مخصوصا در سنين جوانى، كه اين جاذبه

و حساسيت در اوج خود مى‏باشد، در نتيجه هر چند جوان بخواهد رعايت مسايل شرعى و عرفى را

در دوستى با جنس مخالف بنمايد، اما تمايلات نفسى و وسوسه‏هاى شيطانى قوى‏تر از آنند كه

انسان گرفتار خطرهاى بزرگ نشود. به همين جهت عقل اقتضا مى‏كند انسان خود را در معرض خطرى

كه بسيارى از خوش باوران را گرفتار كرده قرار ندهد. قرآن در دو جا يعني يکي در

سوره مائده آيه 5 و ديگري

در سوره نساء آيه 25 زنان و مردان را از داشتن روابط دوستانه با جنس مخالف بر حذر داشته است و

آن را مورد مذمت قرار داده است. آيه 25 سوره نساء به مردان مي گويد با دختراني که روابط دوستي

مخفيانه اي با ديگران داشته اند ازدواج نکنيد. در آيه 5 سوره مائده نيز به مردان خطاب مي کند و

ميفرمايد شما با زنان پاکدامن مسلمان ازدواج کنيد و خود نيز پاکدامن باشيد نه زناکار و نه آنکه زنان

را در پنهاني دوست خود بگيريد.

در روايات آمده است، با نامحرم بيش از پنج كلمه ضروري صحبت نكنید

و نيز هرگز با او درجاي خلوتي قرار نگيريد.

ميزان الحكمه، ح 14371

حضرت محمد(ص):

خداي تعالي دوست دارد وقتي كسي كاري مي كند، آن را به خوبي انجام دهد.

بحار الانوار، ج 77، ص 239

امام علی(ع):

هيچ گنهکاری را نوميد مکن

چه بسا کسي عمري گناه مي کند، اما فرجامش به نيکي ختم مي شود

و چه بسا کسي که عمري عمل نیک انجام می دهد

ليکن در پايان عمرش گرفتار فساد مي شود و رهسپار دوزخ مي گردد

پناه مي برم به خدا از آتش دوزخ.

كشف الغمه، ج 2، ص 350

امام علی(ع):

لا يَطُولَنَّ عَلَيكُمُ الأمَدُ.

مرگ را دور و دراز نبينيد.

الاختصاص، ص 228

امام صادق(ع):

أرْبَعٌ مِنْ عَلاماتِ النِفاقِ : چهار چيز از علامات نفاق است

قِساوةُ القلبِ : سنگدلی

و جُمُودُ العينِ : و گریه نکردن

و اصرارُ علي الذَنبِ : و اصرار بر گناه

و الحرصُ علي الدنيا : و حرص بر دنیا

وسائل الشيعه، ج 6، ص 315

امام باقر(ع):

خَيرُ المَالِ اَلثِّقَةُ بِاللهِ وَ اليَأسُ مِمَّا في أَيدِي النَّاسِ.

بهترين سرمايه، اعتماد به خداست و نااميدي به آنچه در دست مردم است.

غرر الحكم، ص 354

امام علی(ع):

مَن غَضَّ طَرفَه أراح قلبَه.

هركس در برابر گناه چشم خود را فرو بندد، دلش را آسوده گرداند.

غرر الحكم، ص 104

امام علی(ع):

أبغضُ الخلائقِ إلي اللهِ المُغتاب.

منفورترين مردم نزد خداوند، غيبت كننده است.

وسائل الشيعه، ج5، ص37

امام علی(ع):

پرهيز از تفكر در معاصي برتر است از روزه آدمي در برابر امساك از غذا.

در ديدار با شوراى سرپرستى وقت صدا و سيما 25/2/59

امام خمینی:

بايد فيلمهايى كه در تلويزيون هست

فيلمهاى آموزنده باشد

فيلمهايى باشد ولو از خود ايران درست كنند، آموزنده باشد

يا فيلمهايى كه از خارج مى‏آيد درست تفتيش شود

كه ممكن است آنها با شيطنت فيلمهايى را بفرستند كه بخواهند فاسد كنند جوانان ما را.

امالي شيخ مفيد، ص 53

حضرت محمد(ص):

اي مردم، بعد از من نه پيامبري است

و نه سنتي بعد از سنت من وجود دارد

هر كه ادعاي نبوت كند، ادعاي او و بدعتش در آتش خواهد بود

هر كه چنين ادعايي كند او را بكشيد

و هر كه از او پيروي كند در آتش خواهد بود.

صحيفه امام، ج17، ص302

آقای خمینی:

آنچه را مجلس شوراي اسلامي تصويب نموده و به تأييد شوراي نگهبان رسيده

هم شرعي است و هم قانوني مي باشد.

آقای مکارم:

کلیّه صداها و آهنگ هایى که مناسب مجالس لهو و فساد است حرام

و غیر آن حلال است

و تشخیص آن با مراجعه به اهل عرف، یعنى افراد فهمیده متدیّن، خواهد بود.

گردِ در و بامِ دوست پرواز كنند

خواب بر عاشقان حرام بود --- خواب آن كس كند كه خام بود

برخیز كه عاشقان به شب راز كنند --- گردِ در و بامِ دوست پرواز كنند

هر جا كه بُوَد دری به شب دربندند --- الا درِ دوست را كه شب باز كنند

كم ز خروسی مباش مُشتِ پَری بیش نیست --- از سر شب تا سحر ذكر خدا می‏كند

بحارالانوار، ج 77، ص 204

امام علی(ع):

همانا خداوندي كه گنجينه هاي ملكوت دنيا و آخرت در دست اوست

به تو اجازه داده تا او را بخواني

و خود اجابت دعاي تو را بر عهده گرفته است

و امر كرده از او درخواست نمائي تا به تو عطا كند

و او پروردگاري مهربان و بخشنده است.

بحار الانوار، ج 72، ص 37

حضرت محمد(ص):

آگاه باشيد که هر کس مسلمان فقيري را خوار و سبک بشمارد حق خدا را سبک شمرده

و در روز قيامت خدا او را خوار و سبک خواهد نمود مگر اينکه توبه نمايد.

امام خمینی به مناسبت رحلت آیت الله طالقانی میفرمایند:

آقاى طالقانى يك عمر در جهاد و روشنگرى و ارشاد گذراند

او يك شخصيتى بود كه از حبسى به حبس و از رنجى به رنج ديگر در رفت و آمد بود

و هيچ‏گاه در جهاد بزرگ خود سستى و سردى نداشت

من انتظار نداشتم كه بمانم و دوستان عزيز و پر ارج خودم را يكى پس از ديگرى

از دست بدهم. او براى اسلام به منزله حضرت ابوذر بود

زبان گوياى او، چون شمشير مالك‏ اشتر بود، برنده بود و كوبنده

مرگ او زودرس بود و عمر او با بركت

رحمت خداوند بر پدر بزرگوار او كه در رأس پرهيزكاران بود

و بر روان خودش كه بازوى تواناى اسلام

صحيفه نور، ج 9، ص 486

على(ع) و فاطمه(س)

آلوسى مفسر معروف اهل سنت در روح المعانى در حديثى از ابن عباس چنين نقل مى كند:

هنگامى كه بهشتيان در بهشت هستند ناگهان نورى همچون نور آفتاب مشاهده مى كنند

كه صحنه بهشت را روشن ساخته است. بهشتيان به رضوان (فرشته ماءمور بهشت)

مى گويند: اين نور چيست با اينكه پروردگار ما فرموده در بهشت نه آفتاب را مى بينند

و نه سرما را؟! او در پاسخ مى گويد: اين نور خورشيد و ماه نيست

على(ع) و فاطمه(س)

خندان شده اند و بهشت از نور دندانشان روشن گشته است.

تفسیر نمونه، سوره انسان، آیه 1۳

نفيسه خاتون، زن ""بسيار"" با ايمانی بود.

حضرت امام صادق عليه السلام پسري داشت به نام اسحاق

اين اسحاق با امام موسي بن جعفر از يك مادر است

امام حسن مجتبي عليه السلام پسري به نام زيد داشت و زيد پسري به نام حسن

و حسن دختري به نام نفيسه

آن اسحاق اين نفيسه را به همسري گرفت و نفيسه شد عروس امام صادق عليه السلام.

وقتي امام عسکری(ع) در حبس بود ...

ابن اوتاش كه سابقه عداوت و دشمني با اهل بيت(ع) را داشت

زندان بان حضرت بود، به او دستور دادند تا مي تواني بر او سخت گير. اما او تنها يك روز با

امام ماند، امام او را چنان متحول كرد كه او در برابر امام به خاك افتاد و از راهش برگشت.

مستدرك الوسائل، ج 1، ص 98

رسول خدا - صلی الله عليه و آله - در جواب سؤال از چيستی خشوع فرمودند:

خشوع آن است كه در نماز متواضع و فروتن باشي و با تمام قلب و روح خويش به سوی

پروردگارت توجه داشته باشی.

غررالحكم، ج 1، ص 14

امام علی(ع):

صدقه، از بهترين و بالاترين نيكی ها است.

کار مردان روشنی و گرمیست

چون بسی ابلیس آدم‌روی هست

پس به هر دستی نشاید داد دست

حرف درویشان بدزدد مرد دون

تا بخواند بر سلیمی زان فسون

کار مردان روشنی و گرمیست

کار دونان حیله و بی‌شرمیست

آیت الله مجتهدی تهرانی:

امام (خمینی) مثل کوه بود

اصلا تکون نمی خورد

آمریکا می خواست امامو تکون بده

امام بکشه کنار

انقلاب به هم بخوره

ولی امام کالجبل الراسخ ...

پسرشو در نجف شهید کردند

به امام که گفتند امام تکون نخورد

فرمودند:

انا لله و انا الیه رجعون

بانو فریده مصطفوی (فرزند امام خمینی) می گوید:

امام در مقابل مشکلات بسیار محکم و قاطع بودند

همه دشواری ها به نظرشان آسان می آمد

هیچ وقت نشنیدم در قضیه ای اظهار کنند که این مسئله مشکل است

به خدا توکل داشتند و می فرمودند:

چیزی نیست ان شاء الله حل می شود.

امام خمینی خطاب به کارگزاران رژیم ستم شاهی فرمود:

من اکنون قلب خود را برای سرنیزه های ماموران شما آماده کرده ام

ولی برای قبول زورگویی و خضوع در مقابل جباری های شما حاضر نخواهم کرد.

من به خواست خدا

احکام خدا را در هر موقع مناسبی بیان خواهم کرد

و تا قلم در دست دارم

کارهای مخالف مصالح مملکت را بر ملا می کنم.

برای امور شخصی

همیشه مبالغ زیادی از وجوهات اسلامی در اختیار آقای خمینی بود

اما ایشان در مصرف آن خیلی دقت می کردند

بارها ایشان به افراد دفتر به شدت گوشزد می کردند:

راضی نیستم از تلفن های دفتر برای امور شخصی استفاده کنید.

رمز موفقیت

امام خمینی از طریق تقوا، نخست بر جان خویش امیر گردید

و زمام امور نفس را عهده دار شد

و پس از موفقیت در این میدان و غلبه بر هواها و امیال فناپذیر

رهبری امت را بر عهده گرفت

و پیروزی ایشان مرهون موفقیتشان در صحنه جهاد اکبر بود.

امام علی(ع): قبل از هر چیز و با هر چیز و بعد از هر چیز خدا را می بینم.

بهشت به طور کلی دارای سه مرتبه (البته هر مرتبه ای نیز خود مراتبی دارد) است:

مرتبه اول بهشت، بهشت اعمال است؛ این مرتبه، از آنِ کسانی است که صاحب اعمال صالحند؛ لذا

این مرتبه برای همه اهل بهشت است و همه اهل بهشت از خاتم الانبیاء(ص) گرفته تا پایین ترین

مومنان از آن برخوردارند، البته با حفظ مراتب.

مرتبه دوم بهشت، بهشت صفات است؛ این مرتبه برای کسانی است که دارای صفات الهی هستند

و صفات الهی در آنها تجلّي نموده است؛ اینها خواصّ اهل ایمانند.

و مرتبه سوم بهشت؛ بهشت ذات است؛ برای کسانی که ذاتشان ذات الهی شده است و جز خدا را

نمی بینند. بنا بر این گروه سوم از تمام مراتب بهشت برخوردارند؛ چون آنكه ذاتش الهي است به

نحو اولي صفات و اعمال او نيز الهي خواهد بود و گروه دوم از دو مرتبه برخوردارند، چون آنكه صفاتش

الهي است به نحو اولي اعمال او نيز الهي خواهد بود و گروه اول تنها از یک مرتبه برخوردارند و به نظر

می رسد که لذت خوردن و لذائذ جنسی و امثال آنها که لذائذ جسمانی هستند، در مرتبه پایین

بهشت است؛ لذا بهشت تنها منحصر در این گونه نعمات نیست؛ بلکه نعمات دیگری نیز در آن وجود

دارد که برای اهلش مهیّا شده است؛ لکن از آنجا که اکثر اهل بهشت از گروه اوّلند و این گروه بیشتر

به تشویق و تهییج احتیاج دارند، نعمتهای مربوط به آنها نیز بیشتر و مفصّل تر بیان شده است؛ اما

وصف بهشتِ خواص از آن جهت که خود اهل اشارتند، با اشارت بیان شده است.

سوره توبه آیه ۷۲:

خداوند به مردان و زنان باايمان، باغهايى از بهشت وعده داده كه نهرها از زير درختانش جارى است

جاودانه در آن خواهند ماند و مسكن‏هاى پاكيزه‏اى در بهشتهاى جاودان نصيب آنها ساخته، و رضوانی

از خدا برتر است و رستگاري عظيم، همين است.

در اين آیه شریفه بعد از وصف بهشت جسمانی با اشارتی از بهشت رضوان سخن گفته است که

بهشتی برتر است و اهلش مي دانند كه آن، چه اندازه از بهشت جسماني خواستني تر است.

لذائذ جسمانی بهشت از سنخ لذائذ انسانی هستند نه از سنخ لذائذ حیوانی؛ توضیح مطلب این که

اکثر انسانها در دنیا، اوّلاً لذت غالبشان لذت غذا و لذت جنسی و امثال آنهاست و ثانیا این گونه افراد

لذت غذا و لذت جنسی و امثال آن را با قوای حیوانی خود مثل قوّه وهم و خیال و شهوت و غضب

ادراک می کنند، نه با قوه عقل که قوه انسان متوسط است و نه با قوّه قدسيّه كه قوه انسان كامل

است؛ چون قوه غالب در اكثر انسانها همین قوای حیوانی است؛

«بل اکثرهم لا یعقلون»

اما افرادی هستند که در همین دنیا در اثر رشد وجودي عقلشان بر دیگر قوای وجودیشان غالب شده

است، لذا لذات امور را با عقلشان ادراک می کنند نه با وهم و خیال و شهوت و غضب؛ یعنی همه

قوای وجودی آنها تحت فرمان عقل است، لذا در این گونه افراد لذت غذا و لذت جنسی را عقل ادراک

می کند ولی به واسطه قوه شهوت؛ به همین علت این گونه افراد غذا نمی خورند مگر به یاد خدا و

با همسر خود نزدیکی نمی کنند مگر به یاد خدا؛ اینها در هر لذتی خدا را می بینند و

با هر لذتی به خدا تقرب می جویند.

امام سجاد(ع) در مناجات ذاکرین از مناجات خمسة عشر می فرماید:

اسْتَغْفِرُكَ مِنْ كُلِّ لَذَّةٍ بِغَيْرِ ذِكْرِكَ : خدایا از تو آمرزش می طلبم از هر لذتی که همراه یاد تو نباشد

وَ مِنْ كُلِّ رَاحَةٍ بِغَيْرِ أُنْسِكَ : و از هر آسایشی که همراه با انس تو نباشد

وَ مِنْ كُلِّ سُرُورٍ بِغَيْرِ قُرْبِكَ : و از هر شادمانی که همراه با نزدیک شدن به تو نباشد

وَ مِنْ كُلِّ شُغُلٍ بِغَيْرِ طَاعَتِكَ : و از هر کاری که همراه با اطاعت تو نباشد.

بحارالانوار، ج۹۱، ص152 و مفاتیح الجنان، باب اول، ص 189

البته بايد توجه داشت كه این مقام، مقام اهل بیت(ع) نیست؛ مقام اهل بیت بسي فراتر از این حدّ

است. لذت اهل بیت، لذت الهی و با نفس قدسيّه است نه لذت عقلی؛ این مقام، مقام ذاکرین است.

مقام امثال خواجه نصیر الدین طوسی است؛

علامه حلی(ره) فرموده اند:

من یازده سال با خواجه نصیر الدین طوسی (قدس سرّه) زندگی نمودم و در این مدّت یک عمل مباح

از ایشان ندیدم. یعنی این مرد الهی هر عملی که انجام می داد یا برای او واجب بود یا مستحب و

كاري را براي غير خدا انجام نمي داد؛ حتي خواب و خور هم براي خدا بود؛ بنا بر این خیال

نکنیم که لذت بردن اولیای الهی در دنیا مثل لذت بردن انسانهای عادی است؛ به قول جناب مولوی:

از قیاسش خنده آمد خلق را --- کو چو خود پنداشت صاحب دلق را

کار پاکان را قیاس از خود مگیر --- گر چه ماند در نبشتن شیر و شیر

آن یکی شیر است اندر بادیه --- آن یکی شیر است اندر بادیه

آن یکی شیر است کادم می خورد --- آن یکی شیر است کادم می خورد

جمله عالم زین سبب گمراه شد --- کم کسی ز ابدال حق آگاه شد

همسری با انبیا برداشتند --- اولیا را همچو خود پنداشتند

گفته اینک ما بشر ایشان بشر --- ما و ایشان بسته‌ی خوابیم و خور

این ندانستند ایشان از عمی --- هست فرقی در میان بی‌ منتهی

هر دو گون زنبور خوردند از محل --- لیک شد زان نیش و زین دیگر عسل

هر دو گون آهو گیا خوردند و آب --- زین یکی سرگین شد و زان مشک ناب

هر دو نی خوردند از یک آب‌خور --- این یکی خالی و آن پر از شکر

صد هزاران این چنین اشباه بین --- فرقشان هفتاد ساله راه بین

این خورد گردد پلیدی زو جدا --- آن خورد گردد همه نور خدا

این خورد زاید همه بخل و حسد --- و آن خورد زاید همه نور احد

این زمین پاک و آن شوره‌ست و بد --- این فرشته‌ی پاک و آن دیوست و دد

زین عصا تا آن عصا فرقیست ژرف --- زین عمل تا آن عمل راهی شگرف

لعنة الله این عمل را در قفا --- رحمة الله آن عمل را در وفا

بحر تلخ و بحر شیرین در جهان --- در میانشان برزخ لا یبغیان

سوره رحمن آیات 19و20:

مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ (19) بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ (20)

وانگه این هر دو ز یک اصلی روان --- بر گذر زین هر دو رو تا اصل آن

هر که را در جان خدا بنهد محک --- هر یقین را باز داند او ز شک

در بهشت نیز لذائذ اهل بهشت چنین است؛ یعنی بهشتی هیچ لذتی نمی برد مگر به یاد خدا و

با هر لذتی خدا را می بیند و تقرب او به خدا افزونتر میشود و معرفت او به خدا زیادتر میشود