علت خود ما هستیم.

آقای بهجت:

کار را به جایی رسوندیم ماها، بزرگان ما

از سقیفه، جلوتر از سقیفه، در اون حجره، قبل از اون حجره

کار را به اینجا رسوندیم که وجب به وجب دشمنیم با هم

کار ماست اینکار

و الّا چرا مسلمانان با هم دشمن اند؟

تا برسد به اینکه غیر مسلمان ها دشمنی نکنند با مسلمان ها

چرا اینجوره؟

کار ماست، حالا که اینکار را کرده ایم باید توبه کنیم، باید تضرع کنیم

باید به سوی او برویم تا ما را نجات بدهد

این شهوات، این غضب های بیجا، این شهوات بیجا

همش جنود شیاطین اند، جنود کفارند اینها

حالا که کار به اینجا رسوندیم خودمون، میدونیم دوایش استغفاره

میکنیم (استغفار)؟

الهی ....

پیشانی بر خاک نهادن آسان است، دل از خاک برداشتن دشوار است.

آقای بهجت:

ما اگر خودمونو اصلاح بکنیم، به تدریج همه بشر اصلاح می شود.

ما می خواهیم اگر دلمون خواست دروغ بگوییم

اما کسی حق ندارد به ما دروغ بگوید!

زندگی دوباره

شاید که تن پوشهایمان آلوده و ژنده شده باشد

اما باید به بخشش خدا ایمان داشته باشیم

شاید گناهان ما بیشمار باشد

اما رحمت خدا نیز بیکران است

همچون کودکی که نزد مادرش میرود به خدا رو کنیم

و بگوییم خدایا مرا چنان که هستم بپذیر

و موهبت میلادی دوباره عطایم کن

تا رویم از این به بعد به سوی تو باشد ...

تصنيف غرر الحكم، ص 194، ح3778

امام علي(ع):

الذّنوبُ الدّاءُ و الدّواءُ الاستغفارُ و الشّفاءُ ان لا تعودَ.

گناهان درد و بيماري هستند، دواي آنها استغفار است و شفاي كامل وقتي حاصل

مي شود كه ديگر آنها را مرتكب نشود.

رسول الله (ص) در میزان الحکمه، ج۷، ص۲۴۸ میفرمایند :

الا ادلکم علی دائکم و دوائکم ؟ الا ان دائکم الذنوب و دوائکم الاستغفار.

آیا شما را به مرضها و دردهایتان آگاه نکنم و دوای دردهای شما را نگویم که چیست ؟ آگاهباشید دردهایتان از گناهان شماست که مرتکب شده اید و خود را مریض کرده اید و دوایدردهای شما استغفار نمودن است.