نهج البلاغه، خطبه 100
امام علی(ع): وَ لا تَيأَسُوا مِن مُدبِرٍ فَإِنَّ المُدبِرَ عَسَي أَن تَزِلَّ بِهِ إحدَي قَائِمَتَيهِ وَ تَثبُتَ الاُخرَي فَتَرجِعَا حَتَّي تَثبُتَا جَمِيعاً. از هيچ بخت برگشته ناکامي قطع اميد مکن زيرا ممکن است که يکي از دو پاي او بلغزد و پاي ديگرش استوار ماند و آن گاه هر دو پايش به حالت اول برگردد و استوار بر جای ماند.
خدایـــــــــــــــا تو همه را می بینی و هیچکس تورا نمی بیند!!!