سوره اسراء آیه ۳۴: أَوْفُواْ بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْئُولاً. به عهد و پیمان خود وفا کنید، زیرا که از عهد و پیمان پرسش خواهد شد.
امام علی(ع) به نويسنده خود عبيد اللّه بن ابي رافع فرمود: در دوات، ليقه بينداز، نوك قلم را بلند گير، ميان سطرها فاصله بگذار، و حروف را نزديك به يكديگر بنويس، كه اين شيوه براي زيبايي خط بهتر است. حکمت ۳۱۵ نهج البلاغه
انسان با غیرت هرگز زنا نمیکند.
یا حَبیبَ مَنْ لا حَبیبَ لَهُ : اى دوست آن کس که دوستى ندارد یا طَبیبَ مَنْ لاطَبیبَ لَهُ : اى طبیب آن کس که طبیبى ندارد یا مُجیبَ مَنْ لا مُجیبَ لَهُ : اى پاسخ ده آن کس که پاسخ دهی ندارد یا شَفیقَ مَنْ لا شَفیقَ لَهُ : اى دلسوز آن کس که دلسوزى ندارد یا رَفیقَ مَنْ لا رَفیقَ لَهُ : اى رفیق آن کس که رفیقی ندارد یا مُغیثَ مَن لا مُغیثَ لَهُ : اى فریادرس آن کس که فریادرسى ندارد یا دَلیلَ مَنْ لا دَلیلَ لَهُ : اى راهنماى آن کس که راهنمایى ندارد یا اَنیسَ مَنْ لا اَنیسَ لَهُ : اى مونس آن کس که مونسى ندارد یا راحِمَ مَنْ لاراحِمَ لَهُ : اى ترحم کننده آن کس که ترحم کننده اى ندارد یا صاحِبَ مَنْ لا صاحِبَ لَهُ : اى همدم آن کس که همدمى ندارد
شيطان يك واژه عامّ است. ابليس فرد بارز شیطان است. ابليس اسم شخص و شيطان اسم جنس است. ابليس جز به آن موجود معيّن كه به آدم(ع) سجده نكرد، به كس ديگرى اطلاق نمىشود. شيطان از مادّه شطن مشتق شده است كه به معناى دور شدن است. به هر عصيانگر متمرّد و موذي از انس و جن و حيوانات، شيطان گفته مىشود.
میزان، همان پیامبران و اوصیای آنانند. بحار الانوار، ج۷، ص۲۴۹
هر کس دختری داشت و به بهترین صورت او را تربیت و تعلیم کرد و از نعمتهایی که
خداوند بر او ارزانی داشته بهره مندش ساخت، در برابر آتش جهنم برای خود
سپری فراهم کرده است.
به خدا سوگند اگر دلهای شما از ترس خدا آب شود و از چشمهایتان با شدت شوق به خدا یا ترس از او خون جاری گردد و اگر تا پایان دنیا زنده باشید و تا آنجا که میتوانید در اطاعت از فرمان حق بکوشید، در برابر نعمتهای بزرگ پروردگار بخصوص نعمت ایمان ناچیز است.
تو را قرآن دهد روح خدایی کند سوی هدایت رهنمایی خدا و هستی و انسان شناسی میسر هست با قرآن شناسی
بین فرزندان خود در دادن هدیه به عدالت رفتار کنید.
قول الرجل للمراه انی احبک لا یذهب من قلبها ابدا. سخن مرد به همسرش که من تو را دوست دارم، هرگز از دل او بیرون نمیرود.
امام علی(ع) در بحار الانوار، ج۷۰، ص۲۰۷ میفرمایند: به یاد داشته باشید که لذتها از میان میروند ولی عواقب آنها باقی می ماند.
روزی امام علی(ع) با جمعی از یاران بر پيرمردي درمانده كه گدايي ميكرد گذر فرمود اميرالمومنين(ع) پرسيد: اين چه وضعي است؟ پاسخ داده شد: شخصي است نصرانی. امام(ع) فرمود: تا وقتی که جوان بوده از او كار كشيده ايد، اينك كه پير و درمانده شده طردش كرده ايد؟ مخارج او را از بيت المال بپردازيد. وسائل الشيعه، ج11، ص49 و الحياة، ج6، ص۳۰۲ از آن پس با وضع قوانينی خاص، چيزی شبيه به بيمه برای مستمندان و فقرا و نيازمندان و از كار افتادگان در حكومت ایشان ايجاد شد. امام علی(ع) در نامه ۵۳ نهج البلاغه به مالک اشتر چنین می فرمایند: خدا را خدا را در خصوص طبقات پایین و محروم جامعه آنان كه راه چاره ندانند و از درويشان و نيازمندان و بينوايان و از بيماری بر جای ماندگانند كه در اين طبقه مستمندی است خواهنده و مستحق عطايی است به روی خود نياورنده. پس پاسدار حقی باش که خداوند برای این طبقه معین فرموده. بخشی از بيت المال و بخشی از غلههای زمينهای غنیمتی اسلام را در هر شهری به آنان واگذار كه دور دستترين آنان را همان بايد كه براي نزديكان است و آنچه بر عهده تو نهادهاند، رعايت حق ايشان است.
مومن غبطه میبرد، ولی حسد نمی ورزد. منافق حسد می ورزد
و غبطه نمی برد.
وقتى در جنگ احد از سوى کفار سنگى بر پيشانى پيامبر(ص) اصابت كرد و خون جارى شد،صدايى بلند شد كه محمّد كشته شد. برخى نيز به اشتباه شهادت مصعب را شهادت پيامبر پنداشتند. اين شايعه موجب شادى و روحيه گرفتن كفّار شد و جمعى از مسلمانانِ متزلزل پا به فرار گذاشتند. برخى نيز به فكر گرفتن امان از ابوسفيان فرمانده كفّار افتادند. در برابر اين گروه، مسلمانانى فرياد مىزدند: اگر محمّد هم نباشد، خداى محمّد باقى است، فرار نكنيد. - محمد(ص) اطاعت بشود، ولی پرستش نشود. - جامعهى اسلامى بايد چنان تشكّل و انسجامى داشته باشد كه حتّى رفتن رهبر به آن ضربهاى نزند. - پيامبر نيز تابع سنّتهاى الهى و قوانين طبيعى همچون مرگ و حيات است. - راه خدا كه روشن شد، آمد و رفت افراد نبايد در پيمودن خط الهى ضربه وارد كند. - ايمان خود را چنان ثابت و استوار سازيم كه حوادث تاريخ آن را نلرزاند.
شخصی از دست پدر و مادرش به امام صادق(ع) شکایت برد و عرض کرد: من میخواهم با زنی ازدواج کنم، اما پدر و مادرم مخالف هستند و زن دیگری را در نظر دارند.
امام(ع) فرمودند: با همان زنی ازدواج کن که خود میخواهی و آنرا که پدر و مادرت
در نظر دارند رها کن.
از دروغ بپرهیزید، خواه کوچک باشد یا بزرگ، شوخی باشد یا جدی،
زیرا کسیکه دروغ کوچک میگوید، جرئت گفتن دروغ های بزرگ
را نیز پیدا میکند.
کسیکه دو رو و دو زبان باشد، روز قیامت با دو زبان آتشین به صحنه
محشر وارد میشود.
آیت الله مکارم: واى بر هر عيبجوى مسخرهكنندهاى. حجت الاسلام قرائتی: واى بر هر عيبجوى طعنه زنی. استاد فولادوند: واى بر هر بدگوى عيبجويى. «همزة» از «هَمز» به معناى عيب جويى از طريق چشم و ابرو و اشاره است. «لَمز» به معناى عيب جويى با زبان است.
سه دسته اند که خداوند روز قیامت با آنها سخن نمیگوید و به آنها نگاه نمیکند و آنان را از گناهانشان پاک نمیکند و برای آنان عذابی دردناک است: ۱- پیر زناکار، ۲- حاکم ستمگر، ۳- فقیر متکبر.
حسود، کسی است که چشم دیدن نعمت و رفاه و آسایش دیگران را ندارد و اگر به نعمتی برسند، ناراحت و غمگین و اگر به مصیبتی دچار شوند، شادمان میشود.
بد بنده ای است برای خدا، آنکس که طمعی دارد که او را به دنبال خود میکشاند.
امام صادق(ع) در الکافی، ج۲، ص۸۰ میفرمایند: کسیکه بداند خداوند عز و جل او را و کارهای نیک و بدش را میبیند و سخنان او را میشنود و همین دانستن، او را از زشتیها باز دارد، این شخص همان کسی است که از مقام الهی میترسدو نفس خود را از هواهایش باز میدارد.
در تفسیر کشف الاسرار میبدی آمده است، روزی پیامبر (ص) همراه عده ای از اصحاب از کوچه های مدینه عبور میکردند، در یکی از کوچه ها چند کودک مشغول بازی بودند و در کناریکودکی گریه میکرد. حضرت متوجه آن کودک شده و پهلوی او روی زمین نشستند، سپس آن طفل را از زمین بلندکرده و علت گریه را جویا شدند، کودک گفت: من پسر رفاعه انصاری هستم، پدرم در جنگ احد کشته شد. خواهری داشتم که ازدواج کرد و مادرم نیز شوهر کرد و مرا از خود راند، اکنون من بیکس و تنها مانده ام، بچه ها مرا سرزنش میکنند و با من بازی نمیکنند. حضرت بسیار ناراحت شده و اشک از چشمانش جاری گردید و سپس او را روی زانوی خود نشانیدند و فرمودند: ناراحت نباش، من از امروز پدر تو و دخترم فاطمه خواهر توست. کودک شادمان شد و برخاست و فریاد زد: ای بچه ها، دیگر مرا سرزنش نکنید که پدرم از پدرهای شما بهتر است. آنگاه پیامبر دست او را گرفتند و به خانه دخترشان فاطمه بردند و گفتند: دخترم، این کودک فرزند من و برادر توست، از او نگهداری کن. فاطمه (س) نیز جامه ای پاکیزه بر او پوشاند، سرش را روغن زد و ظرف خرمایی پیش روی او گذاشت و فرمود: حسن و حسینم بیاید و با هم غذا بخورید. بعد از رحلت رسول الله (ص) او بر سر خود خاک میریخت و فریاد میزد: امروز من یتیم شدم وهمه مردم از سوز او میگریستند.
در اکثر کتب به این شکل معنا شده: اي بهترين ترسيده شدگان.
مرهوب يعني آنكه از او بترسند. ترسيده شده، يعني آنكه ديگران از او ترسان شده اند.
راهب به معني آنكسي است كه ترسيده است؛ و مرهوب كسي را گويند كه راهب از او ترسيده است.
البته رهبة به ترسي گويند كه ناشي از هيبت و شكوه و عظمت بوده که همراه با خضوع و خشوع است.
دوستم جبرئیل فرمود: مثل این دین مثل درختی استوار است که بنیاد آن ایمان و ریشه آن نماز و آب آن زکات و شاخه آن خوش اخلاقی و میوه آن دوری از محرمات الهی است. پس چنانکه درخت جز با میوه اش کامل نمیشود، ایمان نیز جز با بازداشتن نفس از محرمات الهی کامل نمیشود.
کسیکه زیان آبی یا آتشی را از گروهی از مسلمانان برگرداند،
بهشت بر او واجب میشود.
اگر هر یک از شما بخواهد که دختر خود را شوهر دهد نخست با دختر مشورت نماید. کنز العمال، ج۱۶، ص۳۱۱
بین یکدیگر صلح و آشتی برقرار کنید.
خدایـــــــــــــــا تو همه را می بینی و هیچکس تورا نمی بیند!!!