دعای 15 صحیفه سجادیه
امام سجاد(ع): فما ادری يَا إِلَهِي، أَيُّ الْحَالَيْنِ أَحَقُّ بِالشُّكْرِ لَكَ ای معبود من، نميدانم كدام يك از اين دو حالت به شكرگزاری سزاوارتر است وَ أَيُّ الْوَقْتَيْنِ أَوْلَى بِالْحَمْدِ لَكَ و شکر تو در كدام يك از اين دو وقت شايستهتر أَ وَقْتُ الصِّحَّةِ الَّتِي هَنَّأْتَنِي فِيهَا طَيِّبَاتِ رِزْقِكَ آيا هنگام تندرستی كه روزهای پاكيزهی خود را بر من گوارا ساخته بودی وَ نَشَّطْتَنِي بِهَا لِابْتِغَاءِ مَرْضَاتِكَ وَ فَضْلِكَ و مرا در طلب خشنودی و بخشش خود به نشاط آورده بودی وَ قَوَّيْتَنِي مَعَهَا عَلَى مَا وَفَّقْتَنِي لَهُ مِنْ طَاعَتِكَ و به فرمانبرداری خود توفيق ميدادی و نيرو ميبخشيدی أَمْ وَقْتُ الْعِلَّةِ الَّتِي مَحَّصْتَنِي بِهَا يا اکنون که بیمارم و مرا به این بیماری آزموده ای وَ النِّعَمِ الَّتِي أَتْحَفْتَنِي بِهَا و این دردها را همچون نعمتی به من ارزانی كرده ای تَخْفِيفاً لِمَا ثَقُلَ بِهِ عَلَيَّ ظَهْرِي مِنَ الْخَطِيئَاتِ تا بار سنگين گناه را بر پشت من سبك گردانی وَ تَطْهِيراً لِمَا انْغَمَسْتُ فِيهِ مِنَ السَّيِّئَاتِ و مرا از آلودگيهای نافرمانی ات پاكيزه سازی وَ تَنْبِيهاً لِتَنَاوُلِ التَّوْبَةِ و هشدارم دهی كه توبه كنم وَ تَذْكِيراً لِمَحْوِ الْحَوْبَةِ بِقَدِيمِ النِّعْمَةِ و یادکرد نعمت قدیم را سبب زدودن گناهانم کنی وَ فِي خِلَالِ ذَلِكَ مَا كَتَبَ لِيَ الْكَاتِبَانِ مِنْ زَكِيِّ الْأَعْمَالِ در اين ميان چه بسيار كارهای پسنديده ای را كه فرشتگان در كارنامهی من بر قلم آوردند مَا لَا قَلْبٌ فَكَّرَ فِيهِ وَ لَا لِسَانٌ نَطَقَ بِهِ بی آن كه قلبی در آن انديشه كند و زبانی بدان سخن گويد وَ لَا جَارِحَةٌ تَكَلَّفَتْهُ و اندامی با آن به رنج افتد بَلْ إفْضَالًا مِنْكَ عَلَيَّ وَ إحْسَاناً مِنْ صَنِيعِكَ إِلَيَّ بلكه هر چه هست، از فضل و بخشش و احسانِ توست در حقّ من.
خدایـــــــــــــــا تو همه را می بینی و هیچکس تورا نمی بیند!!!