هی بشین عیبا خودتو به خودت بگو چرا به عیبای دیگران می پردازی؟! چرا خارو تو چشم برادر دینیت می بینی اما شاخه رو تو چشم خودت نمی بینی؟! همین که غیبت می کنی همین خودش یه عیب بزرگیه اگه بگی من هیچ عیبی ندارم همین یه دونه عیب بسِته.
زراره از امام باقر يا امام صادق عليهما السّلام روايت كرده كه فرمود: نزديكترين اوقات بنده به كفر آن وقت است كه با كسى برادرى و دوستى كند ولى پيوسته لغزشها و خطاهاى او را نزد خود بشمار آورد تا روزى به رخ او بكشد و بدان سبب از وى عيبجوئى به عمل آورد.
امام علی(ع): عَجِبتُ لِمَن يُنكِرُ عُيُوبَ النَّاسِ وَ نَفسُهُ أَكثَرُ شَئٍ مَعَاباً وَ لا يُبَصِّرُهَا. در شگفتم از كسي كه عيب هاي مردم را بد ميداند در حالي كه خودش از همه پر عيبتر است و آنها را نميبيند.
امام سجاد(ع): مَن رَمَي النَّاسَ بِمَا فِيهِم رَمُوهُ بِمَا لَيسَ فِيهِ. هر كس به مردم عيبي را که دارند نسبت دهد، مردم به او عيبي را كه ندارد نسبت دهند.
بی گمان عیب تو پیش دگران خواهد برد
آیت الله مکارم: واى بر هر عيبجوى مسخرهكنندهاى. حجت الاسلام قرائتی: واى بر هر عيبجوى طعنه زنی. استاد فولادوند: واى بر هر بدگوى عيبجويى. «همزة» از «هَمز» به معناى عيب جويى از طريق چشم و ابرو و اشاره است. «لَمز» به معناى عيب جويى با زبان است.
هر کس به عیبهای
خود متوجه و مشغول برطرف کردن آنها باشد، از توجه به عیوب دیگران بازمیماند. 
خدایـــــــــــــــا تو همه را می بینی و هیچکس تورا نمی بیند!!!