امام صادق(ع): لَمْ يؤمِنْ اللهُ مؤمنٌ مِنْ هزاهِزِ الدُّنيا وَلكنِّهُ آمَنَهُ مِنْ العُمي فيها وَ الشّقاءٍ فِي الآخرةِ. خداوند مؤمن را از فتنه ها و حوادث دنيا در امان قرار نداد ولی از گمراهی در دنيا و بدبختی در آخرت نجات بخشيد.
امام صادق(ع): من أصبَحَ و أمْسي و الدنيا أَكبَرُ همِّه جَعَلَ اللهُ تعالي الفَقرَ بين عَيْنَيْه و شَتَّتَ أَمرَه و لم يَنِلْ من الدنيا إلاّ ما قَسَّمَ اللهُ له و مَن أصبَح و أمسي و الآخرةُ أكبرُ همِّه جَعَلَ اللهُ الغني في قلبه و جَمَعَ له أمره. هر كس بامداد كند و روز را به شب رساند و بزرگ ترين هم و غمش دنيا باشد خداوند متعال فقر را جلوي چشمش قرار داده و كارش را پريشان مي سازد و بجز آنچه خداوند روزي او كرده به دنيا دست پيدا نمي كند و هر كس بامداد کند و روز را به شب رساند و بزرگترين هم و غمش آخرت باشد خداوند بي نيازي را در دل او قرار داده و كارش را منظم مي سازد.
امام علی(ع):
الدُّنیا أمَد، الآخرةُ أبَدٌ.
دنیا تمام شدنى است، آخرت همیشگى است.
شعری از ابوطالب: ملیک الناس لیس له شریک هو الوهاب و المبدی المعید و من فوق السماء له بحق و من تحت السماء له عبید خداوند توانا و بی همتاست، بخشنده اوست و آفرینش و رستاخیز موجودات به دست اوست، آنچه که در آسمانهاست همانا برای اوست و هر که در زیر آسمان است همه بنده اوست ****** امام علی(ع) در وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۲۴۸ میفرمایند: ... فانه کان علی دین الله ... ... ابوطالب در مسیر دین خدا گام برمیداشت ...
به همت خون نمرودان بریزیم *** تو این منگر که چون پشه نزاریم اگر چه همچو اشتر کژنهادیم *** چو اشتر سوی کعبه راهواریم به اقبال دو روزه دل نبندیم *** که در اقبال باقی کامکاریم
تو بدون عمل امید آخرت نداشته باش بیخودی چی میگی، امیدوارم خدا منو ببره بهشت؟!! عمل نداری کسی که تخم نپاشیده، کود شیمیایی هم نریخته، زمینم شخم نزده زیر کرسی نشسته چپقشم چاق کرده یَک پک میزنه به نوش میگه امیدواریم ۵ خروار گندم ورداریم نوه ها میگن مث اینکه آقا بزرگمون حالش خوش نی اینو میگن رجاء حمق به ما که میگن امیدوار باش به رحمت خدا به کی میگن امیدوار باش؟ به کسی که عمل داره تخمو پاشیده، کود شیمیایی هم داده، آبم داده، هوای خوب میگه امیدواریم ان شاء الله آفتی به زراعت ما امسال نخوره چند خروار گندم ورداریم.
امام علی(ع):
عَجِبْتُ لِمَنْ عَرَفَ ربَّهُ كيفَ لا يَسعي لدارِ البقاء.
تعجب مي كنم از كسي كه پروردگارش را شناخته ولي براي آخرت خويش هيچ گونه تلاشي نمي كند
دنیا با همه ی عظمت و زیباییش روزی خواهد مرد و خورشید و ستارگان با همه فروغشان تاریک خواهند شد کوه ها با تمام بلندا و غرورشان فرو خواهند ریخت و آبی دریاها کدر شده آبشان به جوشش در خواهد آمد و سبزی جنگلها به سرخی خواهد گرایید چونان آهن گداخته در کوره در چونان هنگامه ای آدمی مورچه ای را ماند که آب در خانه اش افتاده و او سراسیمه در پی مامنی می دود و می دود و می دود و کجاست جنت الماوی؟ پلی را بین خود و بهشت خدایش مانع می بیند و این پل گاه پهن است و گاه باریک گاه صاف است و گاه پیچ در پیچ، گاه تیز و گاه لغزان اعمال ما در این دنیا، کم و کیف آن را معین می کند برای حکام جور چونان تار مو باریک است و لغزان آن روز تمام اعضاء و جوارح ما بر عدالت یا بی عدالتی ما شهادت خواهند داد و هیچ عملی هیچ عملی هولناک تر از بی عدالتی نیست.
حضرت محمد(ص): هر که به خدا و روز واپسين ايمان دارد، بايد ميهمانش را گرامی بدارد.
پس به پيامبر پاكيزه و پاك خود اقتدا كن، كه در رفتار او خصلتي است آن را كه زدودن اندوه خواهد و مايه شكيبايي است براي كسي كه شكيبايي طلبد و دوست داشتنیترين بندگان نزد خدا كسي است كه رفتار پيامبر را سرمشق خود كند و به دنبال او رود. از دنيا چندان نخورد كه دهان را پر كند و بدان ننگريست چندان كه گوشه چشم بدان افكند. دو پهلویش از تمام مردم فرو رفته تر و شكمش از همه خاليتر دنيا را بدو نشان دادند، آن را نپذيرفت و چون دانست خدا چيزي را دشمن ميدارد، آن را دشمن داشت و ترك آن گفت و چيزي را كه خوار شمرده آن را خوار انگاشت و چيزي را كه كوچك شمرده، آن را كوچك داشت و اگر در ما نبود جز دوستي آنچه خدا و رسول، آن را دشمن ميدارد و بزرگ ديدن آنچه خدا و رسول، آن را خرد ميشمارد براي نشان دادن مخالفت ما با خدا كافي بود و سرپيچي ما را از فرمانهاي او آشكار مينمود. او كه درود خدا بر وي باد، روي زمين ميخورد و چون بندگان مينشست و به دست خود پاي افزار خويش را پينه ميبست و جامه خود را خود وصله مينمود و بر خر بيپالان سوار ميشد و ديگري را بر ترك خود سوار ميفرمود، پردهاي بر در خانه او آويخته بود كه تصويرهايي داشت، يكي از زنان خويش را گفت: اين پرده را از من پنهان كن كه هرگاه بدان مينگرم دنيا و زيورهاي آن را به ياد ميآورم. پس به دل خود از دنيا روي گرداند و ياد آن را در خاطر خود ميراند و دوست داشت كه زينت دنيا از او نهان ماند تا زيوري از آن برندارد. دنيا را پايدار نميدانست و در آن اميد ماندن نداشت. پس آن را از خود برون كرد و دل از دنیا برکند و چشم از دنیا پوشاند. آري چنين است، كسي كه چيزي را دشمن داشت، خوش ندارد بدان بنگرد يا نام آن نزد وي بر زبان رود و در زندگاني رسول خدا(ص) براي تو نشانههايي است كه تو را به زشتيها و عيبهاي دنيا راهنماست چه او با نزديكان خويش گرسنه به سر ميبرد و با منزلتي بزرگ كه داشت زينتهاي دنيا از ديده او دور ماند و آن را خوار شمرد پس نگرنده با خرد خويش بنگرد كه آيا خدا، محمّد(ص) را به داشتن چنين صفتها اكرام فرمود يا او را خوار نمود، اگر بگويد او را خوار كرد، به خداي بزرگ دروغ گفته است و بهتاني بزرگ آورده است و اگر بگويد خدا او را اكرام كرد، پس بداند خدا كسي را خوار شمرد كه دنيا را براي وي گستريد و آن را از كسي كه نزديكتر از همه بدوست، درنورديد. پس آن كه خواهد، بايد پيامبر خدا را پيروي كند و بر پي او رود و پاي بر جاي پاي او نهد و گر نه از تباهي ايمن نبود كه همانا خدا محمّد(ص) را نشانهاي ساخت براي قيامت و مژده دهنده به بهشت و ترساننده از عقوبت. از دنيا برون رفت و از نعمت آن سير نخورد، به آخرت در شد و گناهي با خود نبرد، سنگي بر سنگي ننهاد تا جهان را ترك گفت و دعوت پروردگارش را پذيرفت. پس چه بزرگ است منّتي كه خدا بر ما نهاده و چنين نعمتي به ما داده پيشرویي كه بايد او را پيروي كنيم و پيشوايي كه پا بر جاي پاي او نهيم.
کسیکه چرایی برای زیستن داشته باشد، از پس هر چگونه ای بر می آید.
امام علی(ع): رحم الله امرءا علم من این و فی این و الی این. خداوند رحمت کند کسی را که بداند از کجا آمده و در کجاست و به کجا می رود.
شخصی به نزد ابن سیرین آمد و گفت: در خواب دیدم دنیا و آخرت از دست من رفت. ابن سیرین گفت: قدری بنشین. پس از چند دقیقه شخص دیگری آمد و گفت: در خواب دیدم دنیا و آخرت به دست من آمد. ابن سیرین به آن مرد اول گفت: تو قرآن گم کرده ای و این شخص آن را یافته است و مساله همان بود که تعبیر کرده بود. مرد دوم رفت قرآن را آورد و به صاحبش داد.
يُنَادِي مُنَادٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ: أَلَا إِنَّ كُلَّ حَارِثٍ مُبْتَلَى فِي حَرْثِهِ وَ عَاقِبَةِ عَمَلِهِ غَيْرَ حَرَثَةِ الْقُرْآنِ. در روز قيامت ندا دهندهای بانگ ميزند كه: آگاه باشيد امروز هر كس گرفتار بذری است كه كاشته و عملي است كه انجام داده، جز اعمال منطبق با قرآن. ¤¤¤¤¤***نهج البلاغه،خطبه 176***¤¤¤¤¤
حضرت محمد(ص): كُلّكم راع و كُلّكم مسئول عن رَعيّته فالامام يسأل عن النّاس و الرّجل يسأل عن أهله و المرأة تسأل عن بيت زوجها. همهى شما مسئول رعیت (=کسیکه باید مراعات حالش شود) خود هستيد و بايد پاسخگو باشيد؛ امام از مردم و مرد از همسرش و زن از رفتار در خانهى شوهرش. همچنين فرمودند: خداوند از من نيز سؤال مىكند كه آيا ابلاغ رسالت كرده ام يا نه؟
مایه تعجب است، آنهم تعجبی عجیب برای کسیکه تصدیق میکند زندگی آخرت را در حالیکه تلاشش برای دنیا که خانه ای مغرور کننده است، میباشد. میزان الحکمه، ج۱، ص۳۵
اربع من اعطیهن فقد اعطی خیر الدنیا و الآخره: صدق الحدیث و اداء الامانه و عفه بطن و حسن خلق. چهار چیز اگر به کسی داده شود خیر دنیا و آخرت به او عطا شده است: ۱- راستی در گفتار ۲- اداء امانت ۳- عفت شکم ۴- اخلاق خوش.
سوره ابراهیم: وَيْلٌ لِلْكَفِرِينَ مِنْ عَذَابٍ شَدِيدٍ (۲) الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَوةَ الدُّنْيَا عَلَى الْأَخِرَةِ (۳) واى بر كفّار از عذابى سخت (۲) كسانى كه زندگى دنيا را بر آخرت ترجيح مىدهند (۳)
من آثر الدنیا علی الاخره حشره الله یوم القیامه اعمی. هر کس دنیا را بر آخرت ترجیح دهد، خداوند او را در روز قیامت کور وارد محشر میکند.
که نیکی رساند به خلق خدای
خدایـــــــــــــــا تو همه را می بینی و هیچکس تورا نمی بیند!!!