فحش و ناسزاگویی
لِقَنْبرٍ وقد رامَ أن يَشتِمَ شاتِمَهُ: مَهْلاً يا قَنبرُ، دَعْ شاتِمَكَ مُهانا تُرْضِ الرَّحمنَ و تُسخِطِ الشَّيطانَ و تُعاقِبْ عَدُوَّكَ فَوَالذي فَلَقَ الحَبَّةَ و بَرَأ النَّسَمَةَ ما أرضَى المؤمنُ رَبَّهُ بِمِثلِ الحِلْمِ و لا أسخَطَ الشَّيطانَ بِمِثلِ الصَّمتِ و لا عُوقِبَ الأحمَقُ بمِثلِ السُّكوتِ عَنهُ. روزی اميرالمومنين(ع) شنيد که مردی به جناب قنبر ناسزا می گوید. قنبر خود را آماده کرد که او را فحش بدهد، حضرت فرياد زد: قنبر، آرام باش. دشنام گويت را با خواری اش واگذار که با اين کار خدا را خشنود ميکنی شيطان را خشمگين ميسازي و دشمنت را کيفر مي دهی. قسم به خدايى كه دانه را شكافت و خلايق را آفريد، هرگز شخص با ايمان پروردگار خود را از چيزی همانند حلم و خويشتن داری راضی نساخته، شيطان را با سکوت خشمگين نکرده و احمق را با خاموشی مجازات ننموده است. منبع ۱: http://www.pasokhgoo.ir/ : سفينةالبحار، چاپ قديم، ج1، ص300، واژه حلم منبع ۲: http://www.aviny.com/ : امالی المفيد، ص 118، ح 2 و منتخب ميزان الحكمه، ص 264 منبع ۳: http://www.andisheqom.com/ : بحار الانوار، ج 68، ص 424
خدایـــــــــــــــا تو همه را می بینی و هیچکس تورا نمی بیند!!!