حضرت محمد(ص) در بحار الانوار، ج92، ص19 میفرمایند:
قرآن، ریسمان خدا، نور آشکار و شفایی سودمند است، پس آن را بخوانید، زیرا خداوند بزرگ برای هر حرف آن، ۱۰ پاداش نیکو به شما می دهد.
قرآن، ریسمان خدا، نور آشکار و شفایی سودمند است، پس آن را بخوانید، زیرا خداوند بزرگ برای هر حرف آن، ۱۰ پاداش نیکو به شما می دهد.
اللهم انی اتقرب الیک بذکرک و استشفع بک الی نفسک خدایا به وسیله ذکرت (قرآن) به سوی تو تقرب میجویم و شفیع آورم بدرگاهت خودت را
آيه هاى قرآن گنجينه هائى است، پس هرگاه در يك گنجينه را گشودى شايسته است
كه بدانچه در آن است نظرى بيفكنى.
هر کس بشنود تلاوت قرآن را خداوند برای او به ازای هر حرفی حسنه ای مينويسد.
فضای باغ قرآن ناب و نیکوست ![]()
پر از گلهای رنگارنگ و خوشبوست
دل ما پر از نور ایمان بود هر آنکس ندارد ز قرآن خبر نهال وجودش ندارد ثمر الا ای درخشان کتاب خدای تویی کیمیا و تویی رهنمای درود فراوان برای تو باد همه جان عالم فدای تو باد ![]()
آیات محکم، آیاتی است که در معنا و مقصود مورد شک و تردید نیستند.
ای نسخه نامه الهی قرآن تو آینه الی الهدایی قرآن بیرون ز تو نیست هر چه در عالم هست در خود بطلب هر آنچه خواهی قرآن
۳ چیز است که فراموشی انسان را به یادآوری تبدیل میکند: قرائت قرآن، مسواک زدن و روزه گرفتن. بحارالانوار، ج۶۲، ص۲۶۶ ![]()
هر گه به گوش جان رسد آوای قرآن جان را نوازد صوت روح افزای قرآن
وَ يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَ لَن يُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَ إِنَّ يَوْمًا عِندَ رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ. و از تو با شتاب تقاضاى عذاب میكنند با آنكه هرگز خدا وعده اش را خلاف نمى كند و در حقيقت يك روز نزد پروردگارت مانند هزار سال است از آنچه میشمريد (در دنیا). ۱- خداوند، نسبت گذر زمان بین خود و ما را بیان نمیکند. ۲- منظور این نیست که هزار سال که بر ما سپری میشود، به نسبت، یکروز بر خدا میگذرد. ۳- منظور اینست که یکروز عذاب در سرای آخرت از نظر شدت و عظمت با یکهزار سال شکنجه در دنیا برابر است و این خطاب به مشرکانی است که خیلی راحت سفارش عذاب را میدهند. ۴- در تفسیر مجمع البیان طبرسی که در قرن ششم هجری نوشته شده میخوانیم که منظور مشرکان و ظالمانی هستند که بی پروا برای فرود آمدن عذاب شتاب میورزند، در حالیکه قرار است عذابی را تحمل کنند که یکروز آن در جهنم برابر ۱۰۰۰ سال رنج و عذاب در دنیا است. ۵- منظور از "عند ربک" که در آیه آمده، یعنی برای ما نزد خدا، نه برای خود خدا نزد خودش.![]()
با قرآن، این بزرگ کتاب معرفت آشنا شو اگر چه به قرائت آن و راهی از آن بسوی محبوب باز کن و تصور نکن که قرائت بدون معرفت، اثر ندارد که این از وسوسه های شیطان است. آخر، این کتاب از طرف محبوب است برای تو و برای همه کس و نامه محبوب، محبوب است اگر چه عاشق و محب، مفاد آن را نداند و با این انگیزه، حب محبوب که کمال مطلوب است به سراغت آید و شاید دستت گیرد. ما اگر تمام لحظات عمر به شکرانه اینکه قرآن کتاب ماست به سجده رویم، از عهده برنیامده ایم.
وَ مَا كُنتَ تَتْلُو مِن قَبْلِهِ مِن كِتَابٍ وَ لَا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ إِذًا لَّارْتَابَ الْمُبْطِلُونَ. و تو هيچ كتابى را پيش از اين نمىخواندى و با دست خود چیزی نمىنوشتى و گر نه باطلانديشان قطعا" به شك مىافتادند. ۱- يكى از دلايل حقّانيّت قرآن، امّى بودن رسول خدا است. ۲- نزول قرآن بر پيامبر امّى كه خواندن و نوشتن نمىداند، از راههاى اتمام حجّت خداوند بر مردم است.![]()
ان حسن الصوت زینه للقرآن. بحارالانوار، ج۹۲، ص۱۹۰
ادرسوا القران فانه کلام الرحمن و حرز من الشیطان و رجحان فی المیزان. قرآن بیاموزید زیرا آن گفته خدای بخشنده و ایمنی از شیطان و برتری در میزان است.
وَالذَّارِيَاتِ ذَرْواً : سوگند به بادهاى ذرهافشان فَالْحَامِلاَتِ وِقْرًا : و ابرهاى گرانبار فَالْجَارِيَاتِ يُسْراً : و سبك سيران فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْراً : و تقسيمكنندگان كارها اِنَّمَاتُوعَدُونَ لَصَادِقٌ : كه آنچه وعده داده شدهايد راست است وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ : و روز جزا واقعيت دارد.