غررالحكم، ح 4242

امام علی(ع):

بِالاخلاصِ تُرفَعُ الاعمالُ.

به سبب اخلاص، اعمال (به درگاه خدا) بالا مي رود.

بحارالانوار، ج103، ص129

حضرت محمد(ص):

اِنَّ اللهَ غافِرُ كُلِّ ذَنْبٍ اِلّا مَنْ جَحَدَ مَهْراً اَوِ اغْتَصَبَ اَجِيراً اجَرَهُ اَوْ باعَ رَجُلاً حُرّاً.

خداوند تمام گناهان را مي‌آمرزد، مگر كسي كه:

۱- مهر زنی را انکار کند

۲- مزد كارگری را غصب کند

۳- شخص آزادی را بفروشد.

آقای مکارم شیرازی:

درباره انتشار فیلم بسیار موهن و کثیف بر ضدّ اسلام و پیغمبر اکرم(ص)

که تظاهرات بر ضدّ آن همچنان ادامه دارد و یک نمونه بسیار عالى و تکان‌دهنده

این تظاهرات همان بود که در جنوب لبنان به ابتکار سید حسن نصرالله

آن مرد شجاع و پاکباز و هوشیار

انجام داده شده که آوازه‌اش در تمام دنیا پیچید.

الخصال، ج 54، ص 73

امام صادق(ع):

غسل الإناء و کسح الفناء مجلبة للرزق.

شستن ظرف و جارو کردن جلو در منزل (یا حياط)

باعث جلب روزی مي شود.

نور الثقلين، ج 5، ص 41

حضرت محمد(ص):

ثَلاثَةٌ لا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ: مُدْمِنُ خَمْرٍ وَ مُدْمِنُ سِحْرٍ وَ قاطِعُ رَحِمٍ.

سه کس داخل بهشت نمي شوند: شراب خوار، ساحر و قاطع رحم.

بحار الانوار، ج 78، ص 11

امام علی(ع):

الشجاعةُ صبر ساعة.

شجاعت، ساعتی صبر كردن است.

بحار الانوار، ج 82، ص 357

امام علی(ع):

آلَةُ الرِّياسَةِ سَعَةُ الصَّدرِ.

ابزار رياست، داشتن سعه صدر است.

ميزان الحكمه، ح 8998

امام علی(ع):

حُسنُ السِّياسَةِ يَستَدِيمُ الرِّئاسَةَ.

سياست نيکو، موجب پايندگی و دوام رياست است.

نهج البلاغه، نامه 53

امام علی(ع) در نامه خود به مالک اشتر(ع)، فرمود:

إياک و الإعجاب بنفسک و الثقة بما يعجبک منها و حب الإطراء فإن ذلک من أوثق

فرص الشيطان في نفسه ليمحق ما يکون من إحسان المحسنين.

از خودپسندي و تکيه به آنچه موجب خودپسندي تو مي شود

و از علاقه به مدح و ستايش دوري کن، زيرا اين خصلتها از مهمترين

فرصتهاي شيطان است تا نيکي نيکوکاران را نابود کند.

بحار الانوار، ج 51، ص 37

عن ايوب ابن نوح قال: قلتُ لابي الحسن الرضا(ع):

انّا نرجُوا اَن تكونَ صاحبَ هذا الامرِ ... .

ايوب بن نوح گويد: به امام رضا(ع) عرضه داشتم كه ما اميد داريم شما

صاحب الامر باشيد و خداوند امر ظهور را به راحتي و بدون جنگ به شما

واگذار كند، همانا ما با شما بيعت كرده و درهم ها را بنام شما ضرب مي كنيم

حضرت عليه السّلام فرمود: از ما اهل بيت احدي نيست كه

نامه های (فراوانی) براي او بيايد و با انگشتان به او اشاره شود

و از مسائل (متفاوتی) از او سوال شود و اموالي برايش بياورند

مگر اينكه كشته مي شود يا مي ميرد

تا اينكه خداوند براي اين امر پسر بچه اي از ما اهل بيت را مبعوث مي كند ... .

نهج البلاغه، حكمت 172

امام علی(ع):

اَلنّاسُ اَعْداءُ ما جَهِلوُا.

مردم با آنچه آشنا نيستند دشمنی مي ورزند.

قصری در ازای ترک مراء

حضرت محمد(ص):

مَنْ تَرَک الْمِراءَ وَ هُوَ مُحِقٌّ بُنِيَ لَهُ بَيْتٌ فِي أعْلي الْجَنَّةِ وَ مَنْ تَرَک الْمِراءَ وَ هُوَ مُبْطِلٌ

يُبْني لَهَ بَيْتٌ فِي رَبْضِ الْجَنَّةِ. بحار الانوار، ج 2، ص 137

کسي که جدل را ترک کند گر چه حق با او باشد در برترين جاي بهشت

قصري براي وي ساخته مي شود و کسي که مراء را ترک کند در حالي که

حق با او نباشد، در آغاز بهشت قصري برايش بنا مي گردد.

بحارالانوار، ج 103، ص 12

حضرت محمد(ص):

لَردُّ دانقٍ مِن حرامٍ يَعدِلُ عند الله سبعين اَلف حجّةٍ مبرورة.

برگرداندن يك ششم‌ (درهم) از مال حرام (به صاحبش)، نزد خدا برابر است

با هفتاد هزار حج قبول شده.

الكافی، ج 2، ص 181

حضرت محمد(ص):

إذا إلتَقَيتُم فَتَلاقُوا بالتَّسليمِ و التَّصافُح و إذا تَفَرَّقتُم فَتَفَّرقُوا بالإستِغفار.

هر گاه يکديگر را ملاقات کرديد، سلام گفته و دست دهيد و هنگام جدا شدن

با طلب آمرزش (برای يکديگر) جدا شويد.

ميزان الحكمة، ج 6، باب عصمت

امام علی(ع):

ألْإعْتِبارُ يُفِيدُ الْعِصْمَةَ.

عبرت گرفتن، باعث پاكدامنی و عدم آلودگی است.

بحار الانوار، ج 71، ص 92

امام علی(ع):

ايّها النّاس عليكم بالصّبر فاِنَّهُ لا دينَ لِمَنْ لا صبرَ لهُ.

مردم، بر شما باد به صبر و شكيبائی

همانا كسي كه صبر نداشته باشد، دين نخواهد داشت.

غررالحكم، ح 1732

امام علی(ع):

العاقل لايتكلَّمُ الاّ بحاجتِهِ او حجتِهِ.

خردمند سخن نگويد، مگر برای نيازش يا دليل و حجتش.

بحار الانوار، ج 74، ص 311

امام صادق(ع):

ما مِنْ مُؤمنٍ يَخذُلُ أخاهُ و هُو يَقْدِرُ علي نُصرتِهِ إلاّ خَذَلَهُ اللهُ في الدّنيا و الآخِرَةِ.

هر گاه مؤمنی بتواند برادر خود را ياري رساند، اما كمكش نكند

خداوند در دنيا و آخرت او را تنها گذارد.

تنبيه الخواطر، ج 2، ص 119

حضرت محمد(ص):

بالمجاهدةِ يُغلَبُ سوءُ العادهِ.

با مجاهده مي توان بر عادت های بد غلبه آمد.

قسمت 46 دعای جوشن کبیر

یا غالِباً غَیْرَ مَغْلُوب : اى پیروزى که هرگز مغلوب نگردد

یا صانِعاً غَیْرَ مَصْنُوع : اى سازنده اى که مصنوع کسى نیست

یا خالِقاً غَیْرَ مَخْلُوق : اى آفریننده اى که کسى او را نیافریده

یا مالِکاً غَیْرَ مَمْلُوک : اى مالکى که مملوک کسى نیست

 یا قاهِراً غَیْرَ مَقْهُور : اى چیره ی شکست ناپذیر

یا رافِعاً غَیْرَ مَرْفُوع : اى بلند مرتبه اى که بلندى را کسى به او نداده

یا حافِظاً غَیْرَ مَحْفُوظ : اى نگهدارنده اى که نگهدارى ندارد

یا ناصِراً غَیْرَ مَنْصُور : اى یاورى که کسش یارى نکند

یا شاهِداً غَیْرَ غآئِب : اى حاضرى که پنهانى ندارد

یا قَریباً غَیْرَ بَعید : اى نزدیکى که دور نشود