بحار الانوار، ج 1، ص 222


حضرت محمد(ص):

أوحي الله عزّ و جلّ إلي موسي بن عمران أنّ المغتابَ إذا تاب فهو آخِر مَن يَدخُلُ الجنةَ

و إن لم يَتُبْ فهو أوّل من يَدخُلُ النّارَ.

خداي عز و جل به موسي بن عمران(ع) وحي نمود

كه شخص غيبت كننده اگر توبه كند، آخرين كسي است كه داخل بهشت

مي شود و اگر توبه نكند اولين كسي است كه وارد جهنم مي گردد.


ترجمه کتاب اخلاق مرحوم شبر، ص 241


مرحوم سید عبدالله شبر در کتاب اخلاق چنین فرموده است:

غیبت از جمله گناهانی است که مشتمل بر دو حق، یعنی حق الله و حق الناس، می باشد.

یعنی غیبت کننده از دو جهت مدیون است

اول نسبت به خدای تعالی که مخالفتش را مرتکب شده

دوم نسبت به کسی که آبرویش به وسیله غیبت مورد حمله قرار گرفته است.

لذا کسی که می خواهد از این گناه توبه کند باید از هر دو جهت تسویه حساب نماید.


آقای مجتهدی تهرانی:


ما باید بعضی بگیم

حرفا رو کلی نمیشه زد

غیبته

هر حرفی آدم میخواد بزنه، انتقادی میخواد بکنه از کسی، بگه چی؟

(بگه:) بعضی.

هیچوقت کلی نگید

(بگید:) بعضی اهالی فلان شهر.

نگو مشهدیا بدن

کلی نگو.

غرر الحكم، ص52


امام علی(ع):

الغيبةُ آيةُ المنافق.

غيبت كردن، نشانه انسان منافق و دو رو است.


جبران غیبت


آقای مکارم شیرازی:

در صورت امکان و عدم مفسده باید از غیبت شونده حلالیّت بطلبد

در غیر این صورت

لازم است به قدرى براى او کارهاى خیر انجام دهد تا یقین به رضایت وى حاصل شود.

وسائل الشیعه، ج 12، ص 281


رسول خدا(ص) به اباذر میفرمايد:

يَا أَبَاذَر إيَّاكَ وَ الْغِيبَةَ فَإِنَّ الْغِيبَةَ أَشَدُّ مِنَ الزِّنَا.

ای اباذر، از غیبت دوری کن، زیرا غیبت از زنا بدتر است.

اباذر: قُلْتُ وَ لِمَ ذَاکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ؟!

اباذر: گفتم علتش چیست یا رسول الله؟!

فرمود:

لِأَنَّ الرَّجُلَ يَزْنِي فَيَتُوبُ إِلَى اللَّهِ فَيَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الْغِيبَةُ لَا تُغْفَرُ حَتَّى يَغْفِرَهَا صَاحِبُهَا.

زیرا که زناکار توبه می کند و خدا توبه اش را می پذیرد

ولی غیبت کننده توبه می کند اما خدا توبه اش را نمی پذیرد تا طرف مقابلش او را حلال کند.


بحار الانوار، ج 75، ص 259


حضرت محمد(ص):

مَنِ اغتابَ مُسلماً في شهر رمضان لم يُؤجَر علي صِيامِه.

كسي كه در ماه رمضان مسلماني را غيبت كند، براي روزه اش پاداشي دريافت نخواهد كرد.


غرر الحكم، ص 44


امام علی(ع):

العاقلُ مَن صانَ لسانَه عن الغيبة.

عاقل، كسي است كه زبان خود را از غيبت كردن نگه دارد.


بحار الانوار، ج 78، ص 117


قال الامام الحسين - عليه السلام - لِرَجلٍ اغتابَ عنده رَجلاً: يا هذا كُفَّ عنِ الغيبةِ فانَّها إدامُ كِلابِ النّار.

امام حسين - عليه السلام - به مردي كه در حضور ايشان از مردي غيبت مي كرد، فرمود:

اي مرددست از غيبت بردار، زيرا غيبت، خورشت سگ هاي جهنم است.

آيت اللّه شبيري زنجاني در مورد ويژگي هاي اخلاقي امام خمینی فرمودند:


امام با عده اي از دوستان خود مثل آيت اللّه حاج سيد احمد زنجاني

و حاج ميرزا عبداللّه مجتهدي و مرحوم آقا سيد احمد لواساني و ... جلسه انسي داشتند

كه يكي از شرايطش اين بود كه

در آن غيبت نشود و شرط ديگرش اين بود كه بحث علمي در آن نشود.


غرر الحكم، ص 36


امام علی(ع):

اَلسّامعُ لِلغيبةِ كالمُغتابِ.

شنونده غيبت، مانند غيبت كننده است.


غرر الحكم، ص 104


امام علی(ع):

أبغضُ الخلائقِ إلي اللهِ المُغتاب.

منفورترين مردم نزد خداوند، غيبت كننده است.