نهج البلاغه، خطبه 27


امام علی(ع):

إنَّ الجِهادَ بابٌ مِن أبوابِ الجَنَّةِ فَتَحَهُ اللَّهُ لِخاصَّةِ أوليائِهِ.

جهاد دری از درهای بهشت است كه خداوند آن را بر روي اوليای

خاص خود گشوده است.

غررالحكم، ص 190، ح 3694


امام علی(ع):

نعم الحاجِزُ عن المعاصيِ الخوفُ.

بهترين مانع در برابر گناه، ترس از خداوند است.


غررالحكم، ح 7113


امام علی(ع):

كَثْرَةُ اصطِناعِ الْمَعْروفِ تَنْشُرُ الذِّكْرَ.

زياد كار نيك انجام دادن نام را پرآوازه مي سازد.

غرر الحکم، ح 10693


امام علی(ع):

لا يستغني العاقل عن المشاورة.

خردمند، از مشورت کردن بي نياز نيست.

قلب سلیم


امام علی(ع):

مَنْ خَشَعَ قلبُهُ خَشَعَتْ جوارحُهُ.

هر كس كه قلبش خاشع شود و از خدا بترسد، اعضاء و جوارح او

نيز خاشع مي‌گردند. غررالحكم، ج 2، ص 639


مستدرك الوسائل، ج 12، ص 154


امام علی(ع):

ثمرةُ المحاسَبة صلاحُ النَّفس.

ثمره محاسبه (افعال)، اصلاح نفس است.


مستدرك الوسائل، ج 2، ص 417


سئل عن النبي(ص): اَيُّ كَسْبِ الرَّجُلِ اَطْيَبُ. قالَ: عَمَلُ الرَّجُلِ بِيَدِهِ.

از رسول خدا(ص) پرسيدند: پاک ترين كسب ها كدام است؟

حضرت فرمود: محصول دسترنج.


نوادر راوندی، ص 9


حضرت محمد(ص):

افضل الناسِ عندَ اللهِ منزلةً و اقربُهم مِنَ الله وسيلةً المُحسنُ يُكَفرُ إحسانُه.

ارجمندترين و مقربترين مردمان نزد خداوند، نيكوكاری است

كه از نيكی او قدردانی نمی شود.

نهج الفصاحه، ح 1070


حضرت محمد(ص):

الايمانُ نصفان نصفٌ في الصّبرِ و نصفٌ في الشّكرِ.

ايمان دو نيمه دارد، نيمی از آن در صبر و نيم ديگر آن در شكر است.

وسائل الشيعه، ج 2، ص 134


امام صادق(ع):

نَهي‏ رَسولُ اللَّهِ‏(ص) عَن تَقليمِ الأظفارِ بِالأَسنانِ.

پيامبر خدا(ص) از كوتاه كردن ناخن با دندان نهي فرمودند.

نهج البلاغه، خطبه 112


امام علی(ع):

انّ الزّاهدين تبكي قلوبُهُم و إن ضحِكُوا.

انسان های زاهد گر چه (در ظاهر) خندان و متبسّم هستند

لكن قلب های آنها گريان است.

غرر الحكم، ح 1559


امام علی(ع):

التّوكّل كفايةٌ شريفةٌ لمَن اعتَمدَ عليهِ.

توكل بر خدا برای كسی كه به آن تكيه كند، كارساز ارزنده ای است.

در آغوش فرشتگان


حضرت محمد(ص):

طهروا هذه الأجساد طهرکم الله فإنه ليس عبد يبيت طاهرا إلا بات معه ملک في شعاره

و لا يتقلب ساعة من الليل إلا قال: اللهم اغفر لعبدک فإنه بات طاهرا.

اين بدن ها را پاکيزه سازيد تا خداوند شما را پاکيزه گرداند

زيرا هيچ بنده اي نيست که شب با بدني پاکيزه بخوابد مگر اين که فرشته اي

در ميان جامه او با وي مي خوابد و هيچ ساعتي از شب

از اين پهلو به آن پهلو نمي چرخد مگر اين که آن فرشته گويد:

خدايا، بنده ات را بيامرز، زيرا که با بدني پاکيزه خوابيده است. کنز العمال، ح 26003


قرب الإسناد، ص 160، ح 583


حضرت محمد(ص):

من الجفاء أن يدعي الرجل إلي طعام فلا يجيب أو يجيب فلا يأكل.

از ادب به دور است که مردی به مهماني دعوت شود و نپذيرد

يا بپذيرد و از غذاي آن نخورد.

نهج البلاغه، خطبه 100


امام علی(ع):

وَ لا تَيأَسُوا مِن مُدبِرٍ فَإِنَّ المُدبِرَ عَسَي أَن تَزِلَّ بِهِ إحدَي قَائِمَتَيهِ وَ تَثبُتَ الاُخرَي

فَتَرجِعَا حَتَّي تَثبُتَا جَمِيعاً. از هيچ بخت برگشته ناکامي قطع اميد مکن

زيرا ممکن است که يکي از دو پاي او بلغزد و پاي ديگرش استوار ماند و

آن گاه هر دو پايش به حالت اول برگردد و استوار بر جای ماند.


الکافی، ج 2، ص 108


حضرت محمد(ص):

عليکم بالعفو فإن العفو لا يزيد العبد إلا عزا فتعافوا يعزکم الله.

بر شما باد به گذشت، زيرا که گذشت جز بر عزت بنده نمي افزايد

پس از يکديگر گذشت کنيد تا خداوند شما را عزت بخشد.


بحار الانوار، ج 93، ص 122


حضرت محمد(ص):

كلّ معروفٍ صَدقَةٌ الي غَنِيٍ و فقيرٍ فتَصَّدقوا و لَوْ بِشِقِّ تَمْرةٍ.

هر كار پسنديده و خيري كه در حق انسان فقير و يا ثروتمند صورت گيرد

صدقه محسوب مي گردد، پس در راه خدا صدقه بدهيد

اگر چه نصف خرما باشد.