مستدرك الوسائل، ج 12، ص 154

امام علی(ع):

ثمرةُ المحاسَبة صلاحُ النَّفس.

ثمره محاسبه (افعال)، اصلاح نفس است.

نهج البلاغه، خطبه 112

امام علی(ع):

انّ الزّاهدين تبكي قلوبُهُم و إن ضحِكُوا.

انسان های زاهد گر چه (در ظاهر) خندان و متبسّم هستند

لكن قلب های آنها گريان است.

در آغوش فرشتگان

حضرت محمد(ص):

طهروا هذه الأجساد طهرکم الله فإنه ليس عبد يبيت طاهرا إلا بات معه ملک في شعاره

و لا يتقلب ساعة من الليل إلا قال: اللهم اغفر لعبدک فإنه بات طاهرا.

اين بدن ها را پاکيزه سازيد تا خداوند شما را پاکيزه گرداند

زيرا هيچ بنده اي نيست که شب با بدني پاکيزه بخوابد مگر اين که فرشته اي

در ميان جامه او با وي مي خوابد و هيچ ساعتي از شب

از اين پهلو به آن پهلو نمي چرخد مگر اين که آن فرشته گويد:

خدايا، بنده ات را بيامرز، زيرا که با بدني پاکيزه خوابيده است. کنز العمال، ح 26003

بحارالانوار، ج 71، ص 112

حضرت محمد(ص):

ازهدُ الناس مَنِ اجتنب الحرام.

زاهدترين مردم، كسي است كه از حرام دوري كند.

پارسایی نیکوست

برترین زهدها دانی  که چیست

خود نهان گرداندن آن زاهدی است 

غرر الحكم، ص 395

امام علی(ع):

نِعمَ الوَرَعُ غَضُّ الطَّرف.

چه پارسايي نيكويي است، چشم پوشي از گناه.

بحار الانوار، ج 70، ص 315

امام صادق(ع):

زهد یعنی اينكه انسان هر چيزي كه او را از ياد پروردگارش

باز مي دارد، كنار بگذارد، بدون اينكه براي از دست دادن آن افسوس بخورد.