تنبيه الخواطر، ج 2، ص 119
حضرت محمد(ص): اِعْمَلْ لِوَجْهٍ واحِدٍ يَكْفيكَ الْوُجُوُهُ كُلَّها. برای خدا كار كن، تو را از همگان كفايت مي كند.
حضرت محمد(ص): اِعْمَلْ لِوَجْهٍ واحِدٍ يَكْفيكَ الْوُجُوُهُ كُلَّها. برای خدا كار كن، تو را از همگان كفايت مي كند.
بالاتر و پر ارزشتر از ياد خدا وجود ندارد لذا پرارزش ترين اشتغال انسان همين ذكر و ياد خدا است تنها در صورت اشتغال به ذكر خدا در سكوت، سخن و دیگر رفتارها است كه انسان ضرر نكرده است.
خدا يعنی وجود محض، صرف، بدون هيچ قيد و حدّی.
چنين خدايی محقّق و موجود است
و روشن است كه چنين وجودی تركيب بردار نخواهد بود
چون هر تركيبی مستلزم نوعی دوگانگی است
و دوگانگی فرع بر وجود وجه تمايز است
و هر وجه تمايزی قيد است.
پس لازمه ی مركّب بودن وجود محض، مقيّد بودن است.
خدا اگه بخواد زمینت بزنه دنیا جمع بشن دست و پا بکنن به جایی نمیرسی و اگه اونم ساخت و پاخت باهاش بشه ارتباطه قرص بشه، بخواد اوجی بهت بده دنیا مخالفت با تو بکنن یخشون نمیگیره برو یه نفرو ببین اونم خدا.
دل چو بستم به خدا حسبی الله و کفی === نروم سوی سوا حسبی الله و کفی تن من خاک رهش دل من جلوه گهش === سرو جانم به فدا حسبی الله و کفی او چو دردی دهدم یا که داغی نهدم === نبرم نام دوا حسبی الله و کفی
الهی ای گل بی خار هستی *** علاجم کن ز درد خودپرستی الهی جان تاریکم برافروز *** شب تاریک جان را روز کن روز
به ذکر خود بلند آوازه ام کن ¤¤¤ رفیق لطف بی اندازه ام کن به چشم مرحمت سویم نظر کن ¤¤¤ شفیع آخرت خیر البشر کن
دل نبندم به کسی
روی نیارم به دری
تا تو رویای منی
تا تو مددکار منی
با که گویم غم دل جز تو که دلدار منی **** همه عالم اگرم پشت کند یار منی
جهانم بی تو "الف" ندارد
هر کار که میکنی بگو بسم الله
تا جمله گناهان تو بخشد الله
تا جان به تنت هست همین را برگوی
لا حول و لا قوه الا بالله
هر چه گوئی آخری دارد به جز گفتار عشق کین همه گفتند و آخر نیست این افسانه را
اونی که مهربونه وقتی که در می مونه تو به دادش می رسی خالق مشکل گشا آدم بی همزبون وقتی شد بی آشیون تو به دادش می رسی خالق مشکل گشا
دستها رو تا مقابل گوش بالا میاری و کف دستاتو سمت خدا و فقط خدا میگیری چون اگه کسی جلوت باشه نمازت باطله و پشت دست نشون میدی به هر چی غیر خدا یه جورایی تو دهنی زدن به غیر خدا (که البته این اصطلاح درستی نی) میری اون جلو وایمیسی و به دنیا پشت میکنی کف دستاتو رو به خدا میگیری و اگه ازت بپرسن چرا؟!! استدلالت اینه: الله اکبر خدا بزرگتر از همه ست و بلکه بزرگتر از آن است که وصف بشود. و اینجوری برادریتو ثابت میکنی بعد همین دستا رو که همه رو رد کرد و به همه پشت دست نشون داد و از همه قطع امید کرد همین کف دستا رو تو قنوت به نشانه نیاز و خواهش جلو میاری
آيا همنشينی بالاتر از او سراغ داريد؟
امام سجاد(ع): هو بِكُلِّ شَيءٍ مُحيطٌ و هو علي كُلِّ شيءٍ رَقيبٌ. خداوند بر هر چيز احاطه دارد و هر چيز را نگهبان است.
امام صادق(ع): طَلَبْتُ حبَّ الله عزّوجلّ فَوَجدتُهُ في بُغضِ اهلِ المعاصيِ. حب و دوستي خداوند را جستجو نمودم و آنرا در دشمني با اهل گناه يافتم.
تعبیر به عند (نزد) به معنی حضور مکانی نیست چرا که خداوند مکان ندارد بلکه حضور مقامی و قرب معنوی است.
آنکس که همه عمر از من مراقبت کرده آیا فردا مراقب من نخواهد بود؟ او یگانه تغییر ناپذیر است او امروز، همانند دیروز و صدها قرن آینده خواهد بود.