قبل از اینکه بخواهی در مورد کسی قضاوت کنی کفش های او را بپوش و در راه او قدم بگذار از خیابان ها، کوه ها و دشت هایی گذر کن که او کرده اشک هایی را بریز که او ریخته درد ها و خوشی های او را تجربه کن سال هایی را بگذران که او گذرانده روی سنگ هایی بلغز که او لغزیده دوباره و چندباره بر پا خیز و مجددا در همان راه قرار گیر همانطور که او انجام داده بعد، آن زمان میتوانی در مورد او قضاوت کنی.
مرد مسنی به همراه پسر ٢۵ ساله اش در قطار نشسته بود.به محض شروع حرکت قطار پسر ٢۵ ساله که کنار پنجره نشسته بود پر از شور و هیجان شد.دستش را از پنجره بیرون برد و در حالی که هوای در حال حرکت را با لذت لمس میکرد فریاد زد: پدر نگاه کن درختها حرکت میکنن. مرد مسن با لبخندی، هیجان پسرش را تحسین کرد. کنار مرد جوان، زوج جوانی نشسته بودند و از حرکات پسر جوان که مانند یک کودک ۵ ساله رفتار میکرد، متعجب شده بودند!
ناگهان جوان دوباره با هیجان فریاد زد: پدر نگاه کن دریاچه، حیوانات و ابرها با قطار حرکت میکنند. زوج جوان پسر را با دلسوزی نگاه میکردند. آسمان باریدن گرفت چند قطره روی دست مرد جوان چکید. او با لذت آنها را لمس کرد و چشمهایش را بست و دوباره فریاد زد: پدر نگاه کن باران میبارد، آب روی من چکید.
زوج جوان دیگر طاقت نیاورند و از مرد مسن پرسیدند: چرا شما برای مداوای پسرتان به پزشک مراجعه نمیکنید؟
مرد مسن گفت: ما همین الآن از بیمارستان بر میگردیم. امروز پسر من برای اولین بار در زندگی میتواند ببیند. 
خدایـــــــــــــــا تو همه را می بینی و هیچکس تورا نمی بیند!!!