مولای رادمردان هنگامی که عمرو بن عبدود را کشت به لباس های فاخر و تجهیزات جنگی او دست نزد.

برخلاف پهلوانان عرب که پس از کشتن حریف، او را لخت و عور می کردند و برخی حتّی از سر عداوت و دنائت، مقتول را مُثله می نمودند.

قهرمان با فتوّتِ اسلام، هرگز حریم حریف را نشکست و او را بسیار محترمانه در میدان رها کرد.

وقتی که خواهر عمرو بن عبدود به بالای سر جنازه برادرش رسید و او را با لباس های گران بهایش دید

بی اختیار گفت:

ما قَتَلَهُ اِلاّ کفْوٌ کریمٌ.

قاتل برادرم همآوردِ بزرگواری بوده است.

و پرسید که برادرم را چه کسی کشته است؟

پاسخ دادند:

علی بن ابی طالب.

خواهر عمرو تا نام علی(ع) شنید با افتخار گفت:

قاتله کفْوٌ کریمٌ.

قاتل برادرم همآورد بزرگواریست.

و اضافه کرد:

برادرم خود همیشه آرزو می کرد، روزی که بالاخره کشته می شود به دست مرد کریمی کشته شود، و سپس در رثای برادر مقتولش مرثیه ای سرود:

لو کانَ قاتلُ عَمروٍ غیر قاتِله

لکنتُ اَبکی علیه آخرَ الابدی

لکنَّ قاتلَه مَن لایعابُ به

مَن کانَ یدعی قدیما بیضةَ البلدی

اگر قاتل برادرم غیر از علی بود تا ابد برایش می گریستم ولی قاتل برادرم مردی است که بر او عیبی نیست و کسی است که از قدیم بزرگ مرد شهر و ماه مکه خوانده شده است.

*****

جوانمرد اگر راست خواهی ولیست ¤¤¤¤¤ کرم، پیشه شاه مردان علیست