سوره آل عمران آیه 135
وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُواْ اللّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَمَن يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ
اللّهُ وَلَمْ يُصِرُّواْ عَلَى مَا فَعَلُواْ وَهُمْ يَعْلَمُونَ.
افراد با تقوا كسانى هستند كه هرگاه كار زشتى انجام دهند و يا به خويشتن ستم كنند خدا را
ياد كرده و براى گناهان خود استغفار مىكنند. و جز خدا كيست كه گناهان را ببخشد؟ و متّقين
چون به زشتى گناه آگاهند بر انجام آنچه كردهاند پافشارى ندارند.
نشانهى تقوا توبه فورى از گناه است.
ياد خدا رمز توبه است.
گناه، ظلم به خويشتن است.
تنها خداوند است كه گناهان را مىبخشد.
متّقى كسى است كه اصرار بر گناه نداشته باشد زيرا اصرار بر گناه نشانهى سبك شمردن آن و
غفلت از ياد خداست.
+ نوشته شده در پنجشنبه پنجم مرداد ۱۳۹۱ ساعت 2:24 توسط مرید اهل بیت (ع)
|