وَ يحَکَ اَلَم تَسمَع فُلاَناً وَ نَحنُ بِقُربِ الجُحفَةِ وَ هُوَ يقُولُ لَکَ: اِحمِلني عَلي قَدرِ ميلٍ

فَقَد وَ اللهِ عَييتُ وَ اللهِ مَا رَفَعتَ بِهِ رَأساً ... .

امام صادق(ع) به مردی گفت: چرا ما را تحقير مي کنی؟

آن مرد گفت:

پناه مي برم به خدا از اين که شما و يا امری از امور شما را سبک بشمارم.

پس حضرت به او فرمود:

وای بر تو، آيا ندای آن شخصی را که نزديک جحفه از تو کمک خواست که

او را به اندازه يک ميل (برابر 2 کيلومتر) بر مرکبت سوار نمايی

و او به خدا سوگند ياد کرد که خسته شده است

نشنيدی؟

به خدا سوگند، تو حتی سرت را بلند نکردی و او را تحقير کردی.

هر کس مومنی را خوار کند ما را تحقير کرده و حرمت الهی را شکسته است.

وسائل الشيعه، ج 8، ص 592