خلوت با خدا
كسی كه به ياد خدا باشد محبوب خدا می شود. غير از اين (محبوب خدا شدن بدون ياد او) معنا ندارد. روشن است كه آنانی كه در ياد خدا خالصتر و جلوتر باشند، به او نزديك ترند. همنشينی با خدا كه همان ذكر است در پناه بودن از دشمن خداست چه آن دشمن شيطان باشد چه نفس امّاره.
+ نوشته شده در شنبه بیست و هشتم مرداد ۱۳۹۱ ساعت 18:46 توسط مرید اهل بیت (ع)
|
خدایـــــــــــــــا تو همه را می بینی و هیچکس تورا نمی بیند!!!