عشق به قرآن و نهج البلاغه و اولياء الله انسان را كور نمي كند

بلكه باعث بيشتر شدن بصيرت و نور عقل مي شود

آنچه كه انسان را كور مي كند

عشقهاي مجازي و عشقهاي مادي است كه دلبستگي را به دنيا زياد مي كند

و عقل انسان را كه بايد هادي و راهنما باشد را كور ميكند و در گمراهي قرار مي دهد

بزرگان ديني ما با عشق به قرآن و اهل بيت(ع)

به مقامات بالاي فضيلت و كمال و علم رسيدند و همين عشق به قرآن و دين است كه

مايه استواري ما در حفظ دين و سعادت ما در قيامت مي شود.