و خدا بزرگتر از آن است که وصف شود

اميرالمؤمنين(ع):

يا نَوْفُ، أتَدْرِي يا نَوْفٌ مَنْ شِيعَتِي؟ قالَ: لا واللهِ، قالَ: شِيعَتِي الذُّبَّلُ الشِّفاهُ، الْخُمَّضُ الْبُطُونِ

الَّذينَ تُعْرَفُ الرُّهبانِيَّةٌ فِي وُجُوهِهِمْ رُهْبانُ الَّيْلِ و اُسْدٌ بِالنَّهارِ.

 ای نوف، آيا مي دانی که شيعه من کيست؟ نوف گفت: قسم به خدا نمي دانم.

امام(ع) فرمود: لب های شيعه ی من گواه بر ذکر و ياد خدای اوست، شکم وی گواه پرهيز

از شکم پرستی است و نيز عدم وابستگی به دنيا را سيمای آنان گواهی مي دهد

آنان دنيا گريزان و عابدان شب و شير مردان روزاند.

بحار الانوار، ج 78، ص 95