بخشی از نامه ای است که امام خمینی برای همسر گرامی خود نوشتند:
تصدقت شوم الاهی قربانت بروم در این مدت که مبتلای به جدایی از نور چشم عزیز و قوت قلبم گردیدم متذکر شما هستم و صورت زیبایت در آینه قلبم منقوش است عزیزم امیدوارم خداوند شما را به سلامت و خوش در پناه خودش حفظ کند حال من با هر شدتی باشد می گذرد ولی به حمد الله تا کنون هر چه پیش آمد، خوش بوده و الان در شهر زیبای بیروت هستم حقیقتا جای شما خالی است تماشای شهر و دریا خیلی منظره خوشی دارد صد حیف محبوب عزیزم همراه نیست که این منظره عالی به دل بچسبد جای شما خیلی خیلی خالی است دلم برای پسرت قدری تنگ شده است... تصدقت، قربانت، روح الله (فروردين1312/ صحیفه امام، ج۲، ص۷۷) امام خمینی در سال ۱۳۰۸ هجری خورشیدی با خدیجه ثقفی دختر میرزا محمد ثقفی تهرانی ازدواج کرد. امام خمینی چه قبل از ازدواج با خانم ثقفی چه بعد از ازدواج با ایشان، ازدواج دیگری نکرده بودند. امام در طول عمرشان حتی یکبار هم متعه (ازدواج موقت) نکرده بودند. خانم ثقفی (متولد 1292 شمسى): ايشان اصلاً زن نديده بودند، بعداً خودشان (امام خمینی) به من (خدیجه ثقفی) گفتند. وقتی ابوحنیفه از اباجعفر محمد بن نعمان پرسید: ای اباجعفر، درباره ازدواج موقت چه میگویی؟ آیا فکر میکنی این عمل کار حلالی است؟ پاسخ داد: آری. ابوحنیفه پرسید: پس چرا...؟! ابوجعفر به او گفت: مگر هر کاری به صرف اینکه حلال است، مطلوب است؟ مردم دارای مراتب و جایگاه خاصی هستند، قرار نیست افراد بلندمرتبه هر کاری که حلال است در شاءن خود ببینند و انجام دهند. الکافی، ج۵، ص۴۰۵ علی بن یقطین از امام کاظم(ع) درباره ازدواج موقت میپرسد و حضرت میفرماید: ما انت و ذاک؟! تو را با ازدواج موقت چه کار؟! الکافی، ج۵، ص۴۵۲ عبدالله بن سنان از امام صادق(ع) درباره ازدواج موقت میپرسد، حضرت میفرماید: لا تدنس نفسک بها. خود را بدان آلوده نساز. مستدرک الوسائل، ج۱۴، ص۴۵۵
خدایـــــــــــــــا تو همه را می بینی و هیچکس تورا نمی بیند!!!