امام صادق(ع): ارض بما قسم الله لک تکن غنیا. بحار الانوار، ج78، ص192
به آنچه خداوند برای تو تقدیر و قسمت نموده است راضی باش،
تا انسانی بی نیاز گردی.
به آنچه خداوند برای تو تقدیر و قسمت نموده است راضی باش،
تا انسانی بی نیاز گردی.
بهترین دوستان آنهایی هستند که، انسان را به کارهای آخرتی تشویق
و کمک می کنند.
۱- از ازل بوده و تا بینهایت هم خواهد بود و هیچگاه نمیمیرد، ۲- در همه جا حضور دارد و میبیند و میشنود، ۳- صداقت دارد، دروغ نمیگوید و ظلم نمیکند، ۴- هر کاری را با علم و قدرتش میتواند انجام بدهد، ۵- به هر کسی و هر چیزی تسلط داشته و قویترین است، ۶- خستگی و خواب در او راه ندارد، ۷- کار بیهوده انجام نمیدهد و تمام کارهایش قابل تقدیر است، ۸- هر لحظه در حال انجام کاری است و کاری او را از کار دیگر باز نمیدارد، ۹- آسمانها و زمین و ... مال او بوده و ثروتمندترین است، ۱۰- خالق خورشید، ماه، هوا، آب، خاک، آتش، زن، مرد، شهوت، عقل، دل و ... است.
مردی از امام علی (ع) پرسید: آیا پروردگار تو میتواند دنیا را در تخم مرغی جای دهد بدون آنکه دنیا کوچک و تخم مرغ بزرگ شود؟ امام علی (ع) در پاسخ فرمودند: ان الله تبارک و تعالی لا ینسب الی العجز و الذی سالتنی لا یکون. خداوند به عجز و ناتوانی متصف نمیگردد، بلکه آنچه تو گفتی موجود نمیشود.
ما احل الله شیئا ابغض الیه من الطلاق.
نزد خداوند، بدترین و مبغوض ترین چیز حلال، طلاق است.
زمانی که عباس و زینب -دو فرزند علی(ع)- کودک بودند، روزی علی(ع) به فرزند خود عباس(ع) فرمودند: فرزندم، بگو یک. عباس(ع) گفت: یک. علی(ع) فرمودند: بگو دو. عباس(ع) گفت: خجالت میکشم با زبانیکه یک گفتم دو بگویم. امام چشمان فرزند خود را بوسید، آنگاه به زینب کبرا(س) که در طرف چپش قرار گرفته بود نگاه کرد. زینب(س) عرض کرد: پدر جان، آیا ما را دوست داری؟ امام فرمودند: آری دخترم، فرزندانمان جگرگوشه هایمان هستند. زینب(س) عرض کرد: پدر جان، دو محبت است که با هم در قلب مومن جمع نگردد، "حب خدا" و "حب اولاد" و اگر از مهر ما گریزی نیست پس عطوفت و شفقت از آن ما و محبت خالصانه از آن خدا. این سبب شد که مهر و عاطفه علی(ع) به آندو فزونی گیرد.
صبر عبارت است از ثبات نفس و مضطرب نگشتن آن در بلاها و مصیبت ها و
مقاومت کردن در برابر حادثه ها و سختی ها.
وَ إِن يَمْسَسْكَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلاَ كَاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَ إِن يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدُيرٌ. و اگر خدا به تو زيانى برساند كسى جز او برطرف كننده آن نيست و اگر خيرى به تو برساندپس او بر هر چيزى تواناست. نکته ها: 1- سرچشمهى همهى امور يكى است، نه آنكه خيرات از منبعى و شرور از منبع ديگر سرچشمه گيرد. 2- بايد همهى اميدها به خدا و همهى خوفها از خدا باشد. 3- قوانين الهى استثنا بردار نيست، حتی حضرت محمد(ص) نيز در مواجهه با حوادث تلخ و شيرين، بايد متوجه خدا باشد.
دار بالبلاء محفوفه و بالغدر معروفه ... الامان منها معدوم ... و انما اهلها فیها اغراض مستهدفه ... دنیا خانه ای است پوشیده از بلاها و به حیله و نیرنگ شناخته شده ... امنیت در آن وجود ندارد ... و اهل آن همواره هدف تیرهای بلا هستند ...
راستی از تو ظفر از کردگار
يكى از ياران پيامبر (ص)! نامهاى را به زنى داد تا براى مشركان مكّه ببرد و آنان را از تصميم پيامبر(ص) مبنى بر فتح مكّه آگاه كند. (مکه سرزمین مقدس است) جبرئيل، موضوع را به رسول الله(ص) خبر داد و پيامبر(ص)، علی(ع)، و جمع ديگرى را براى پس گرفتن نامه از آن زن، به سوى مكّه فرستاد و فرمود: «در فلان منطقه آن زن را خواهيد يافت».
قُولُواْ لِلنَّاسِ حُسْناً. با مردم نیکو سخن بگوييد. *** برخورد خوب و گفتار نيكو، نه تنها با مسلمانان، بلكه با همهى مردم لازم است.
سوره عبس: أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبًّا (25) ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا (26) ما آب فراوان از آسمان فرو ريختيم سپس زمين را سخت شقه شقه کردیم. نکات آيه: 1ــ آبهای موجود روی زمين در ابتدا در درون زمين بوده، بعد بـصـورت بخار با آتـشـفـشـانها همراه با دود و گرما و گاز از زمين خارج شده و در جو جا گرفته و ابرها را تشکيل داده. بعد با سرد شـدن و بـه نـقـطـه بـارش رسـيـدن جـو، بـارانـهـای سنگين باريده، طوريکه قـرآن بـجـای واژه بـاريـدن از واژه ريخـتـن استفاده کرده و با مـفـعـول مـطلق «صَـبّـاً» نيز روی ريختنِ آن تأکـيـد کرده که به معنی "سيل آسا ريختن آن" ميشود. 2ــ خشکی شقه شقه شده است: خشکيهای زمين در ابتدا يکی بوده و بعدها شـقـه شـقـه شده است.
امام علی(ع): إِنَّ الْيَوْمَ عَمَلٌ وَ لَا حِسَابَ وَ غَداً حِسَابٌ وَ لَا عَمَلَ. همانا امروز روز كار است و روز شمار نباشد و فردا روز شمار است و كس را مجال كار نباشد. نهج البلاغه، خطبه ۴۲
اگر با چشم دل به آنچه که از بهشت برای تو وصف کرده اند بنگری، از آنچه در دنیاست دل میکنی.
از غم دوست در این میکده فریاد کشم دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم داد و بیداد که در محفل ما رندی نیست که برش شکوه برم داد ز بیداد کشم
اگر بدين شمشيرم بر بيني مرد با ايمان زنم كه مرا دشمن گيرد، نگيرد، و
اگر همه جهان را بر منافق ريزم تا مرا دوست دارد، نپذيرد، و اين از آن است كه
قضا جاري گشت و بر زبان پيامبر امّي گذشت كه فرمود: اي علي مؤمن تو را
دشمن نگيرد و منافق دوستي تو نپذيرد.
*******
به تیغم گر کشد دستش مگیرم و گر تیرم زند منت پذیرم کمان ابرویت را گو بزن تیر که پیش دست و بازویت بمیرم
نگارینا دل و جانم تو داری همه پیدا و پنهانم تو داری نمیدونم کاین درد از که دارم همین دانم که درمانم تو داری
کودکانتان را دوست بدارید و به آنان اظهار محبت کنید. و اگر به آنان وعده ای دادید، به آن وفاکنید، زیرا آنان روزی خود را به دست شما میبینند.
زیرا مرگ را نشناخته اند. اگر آن را میشناختند و از اولیای الهی بودند، آنرا دوست میداشتند و میدانستند که سرای آخرت برای آنان بهتر از دنیاست. صدوق، معانی الاخبار، صفحه ۲۹۰
بر همه یا برخی از آن دست یافت
انیس قلب خود تنها خدا کن خدا را در دل شبها صدا کن ز خوف حق چو اشکی را چکاندی به حال این رفیقت هم دعا کن
آيه هاى قرآن گنجينه هائى است، پس هرگاه در يك گنجينه را گشودى شايسته است
كه بدانچه در آن است نظرى بيفكنى.
در مدینه تعداد زیادی خانواده زندگی میکردند که مایحتاجشان تامین میشد ولی نمیدانستند چه کسی آنها را تامین میکند هنگامیکه امام سجاد(ع) رحلت کرد، روزی آنان نیز قطع شد.
امام حسن (ع) وقتی شنید مردی که در کنار او در مسجد الحرام نشسته، از
خدا میخواهد به او ۱۰۰۰۰ درهم روزی کند به منزل خویش آمد و همان مبلغ را
برای او فرستاد.
محبوبترین کارها نزد خداوند خشنود کردن مومن است، به اینکه گرسنگی او را
برطرف کنی یا مشکلی را از او مرتفع سازی.
مومنان برادرند و نیازهای یکدیگر را برآورده میکنند. به همین سبب، خداوند نیز
در روز قیامت نیازهای آنان را برمی آورد.
متعبدترین مسلمان کسی است که دلش نسبت به دیگر مسلمانان
صافتر و سالمتر است.
مومنان برادر یکدیگرند و همانند اعضای یک بدن هستند. اگر عضوی از آن به درد آید،
دیگر اعضا نیز آنرا حس میکنند و روح آنان نیز یکی است و ارتباط روح مومن با
خدا سخت تر از ارتباط شعاع خورشید با خود خورشید است.
**********
بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار
روزی اقرع بن حابس، پیامبر (ص) را مشاهده کرد که حسین (ع) را میبوسد،
گفت: من ۱۰ فرزند دارم و تاکنون هیچ یک از آنها را نبوسیده ام.
پیامبر (ص) فرمودند: هر کس مهر و محبت نداشته باشد مشمول لطف و
رحمت الهی قرار نمیگیرد.