ابراهیم بن عباس که در مسافرت از مدینه تا طوس خدمت امام رضا(ع) بود چنین می گوید:

ندیدم

به احدی ظلم کند

هیچ وقت کلام کسی را قطع نمی کرد

هیچ حاجتی را رد نمی نمود

پای خود را در مقابل احدی دراز نمی کرد

در مقابل احدی تکیه نمی داد

و با هیچکس سخن جسارت آمیز نمی گفت.