وَ عِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً وَ إذَا خَاطَبَهُمُ الْجَهِلُونَ قَالُواْ سَلَماً

و بندگان خداى رحمان كسانى‏اند كه روى زمين بى‏تكبّر راه مى‏روند و هرگاه جاهلان آنان را طرف

خطاب قرار دهند و سخنان نابخردانه گويند با ملايمت و سلامت نفس پاسخ دهند.

۱- شايد مراد از مَشى و حركت آرام در زمين تنها نحوه‏ى راه رفتن نباشد بلكه شيوه‏ى زندگى

متعادل را هم شامل شود.

۲- هَوْن هم به معناى تواضع و مدارا و نرمخويى است و هم به معناى سكينه و وقار.

۳- كلمه‏ى سلام در اينجا به معناى سلامِ وداع با ياوه‏ها و برخورد مسالمت‏آميز است.

۴- بالاترين مدال براى انسان مدال بندگى خداست.

۵- رفتار هر كس نشان دهنده‏ى شخصيت اوست.

۶- ايمان و اعتقاد انسان در رفتار شخصى او مؤثّر است.

۷- تواضع ثمره‏ى بندگى است.

۸- سرچشمه‏ى مدارا و نرمخويى بندگان خدا ايمان است نه ترس و ضعف آنان.

۹- وقار و نرمى از بارزترين صفات مؤمن است.

۱۰- تواضع نسبت به همه‏ى مردم لازم است، نسبت به زن و مرد، كوچك و بزرگ، دانا و نادان.

۱۱- با جاهلان مقابله به مثل نكنيد.

۱۲- مُدارا و حلم و حوصله از صفات بارز مؤمنان است.

۱۳- با افراد نادان و فرومايه مجادله نكنيد.

۱۴- آنان سخنى در شأن خود مى‏گويند ولى شما سخنى عالمانه و كريمانه بگوييد.